Anksiyeteyle başa çıkma

[Kmpfedaisi]

Arkadaşlar burada illaki anksiyetesi olan bu hastalık yüzünden eve kapanmış depresif sosyal yaşamı bitmiş kişiler var. Burada güçlü kalma methodlarını bu psikolojik sürecin nasıl yönetileceği konusunda bilgisi tecrübesi olan insanlar varsa buraya tecrübelerini yazabilir mi ?

[ABittersweetLi]

insanlar ile daha fazla iletişim kurmak gerekiyor. yalnız kaldığınız da daha psikolojiniz daha fazla bozulur.

[Zuspat]

Sosyalleşmek en faydalı olanı. Ama bu hastalık sırasında, iletişim becerisini kaybetmişseniz; Halk eğitim ya da belediye kurslarına başvuruda bulunabilirsiniz. Hem hobileriniz olur hem de sosyalleşerek yeni arkadaş grupları oluşturabilirsiniz. Bir de Sinan Canan videoları izleyebilir, kitaplarını okuyabilirsiniz. Gerçekten faydalı bir insan. Rehberlik yapabilir bu aşamada. Tüm bunlara rağmen hala aşamamışsanız, psikiyatr servislerine başvurmalısınız.

[sonsuzizdirap]

Arkadaşlar burada illaki anksiyetesi olan bu hastalık yüzünden eve kapanmış depresif sosyal yaşamı bitmiş kişiler var. Burada güçlü kalma methodlarını bu psikolojik sürecin nasıl yönetileceği konusunda bilgisi tecrübesi olan insanlar varsa buraya tecrübelerini yazabilir mi ?

Onlardan bir tanesi de benim, 5 senedir evden pek çıkmıyorum, kronik prostatit ve huzursuz bağırsak sendromu yüzünden sosyal yaşamım bitti sosyal ortamları ve üniversiteyi bırakmak zorunda kaldım, en sonunda bir çözüm bulamayınca kabullenip ve daha az sıvı alıp bununla yaşamaya alıştım, daha az idrar yapıyorum pek önemsemiyorum

ama son zamanlarda Anksiyete durumlarım çok arttı. öncelikle penisin içeri kaçması ve kasılması, en son günlerde de penisin hissizleşmesi ve yumuşaması gibi sorunlarla uğraşıyorum

anksiyeti ilacı da kullanıyorum, tüm gün uyuyorum, geceleri ayaktayım, bayram tatili nedeniyle hastanelere ulaşamıyorum, zaten ulaşabilsem de randevuyu haftalar sonraya veriyorlar, reel hayattan zaten arkadaşım yok, sanaldan 2-3 arkadaşım vardı, onlarda son zamanlarda bu problemlerimi anlattığım için mesafe koydular, kimseye ulaşamıyorum, derdimi anlatamıyorum
hiçbirşeyden zevk almaz, hiçbirşey yapasım gelmez oldum, sürekli penisime bakıyorum hissi azaldı mı, içeri kaçtı mı, yumuşadı mı diye. çok korkuyorum ya his kaybı kalıcı ise ve cinsel organımı kaybetmişsem diye...

[ABittersweetLi]

Arkadaşlar burada illaki anksiyetesi olan bu hastalık yüzünden eve kapanmış depresif sosyal yaşamı bitmiş kişiler var. Burada güçlü kalma methodlarını bu psikolojik sürecin nasıl yönetileceği konusunda bilgisi tecrübesi olan insanlar varsa buraya tecrübelerini yazabilir mi ?

Onlardan bir tanesi de benim, 5 senedir evden pek çıkmıyorum, kronik prostatit ve huzursuz bağırsak sendromu yüzünden sosyal yaşamım bitti sosyal ortamları ve üniversiteyi bırakmak zorunda kaldım, en sonunda bir çözüm bulamayınca kabullenip ve daha az sıvı alıp bununla yaşamaya alıştım, daha az idrar yapıyorum pek önemsemiyorum

ama son zamanlarda Anksiyete durumlarım çok arttı. öncelikle penisin içeri kaçması ve kasılması, en son günlerde de penisin hissizleşmesi ve yumuşaması gibi sorunlarla uğraşıyorum

anksiyeti ilacı da kullanıyorum, tüm gün uyuyorum, geceleri ayaktayım, bayram tatili nedeniyle hastanelere ulaşamıyorum, zaten ulaşabilsem de randevuyu haftalar sonraya veriyorlar, reel hayattan zaten arkadaşım yok, sanaldan 2-3 arkadaşım vardı, onlarda son zamanlarda bu problemlerimi anlattığım için mesafe koydular, kimseye ulaşamıyorum, derdimi anlatamıyorum
hiçbirşeyden zevk almaz, hiçbirşey yapasım gelmez oldum, sürekli penisime bakıyorum hissi azaldı mı, içeri kaçtı mı, yumuşadı mı diye. çok korkuyorum ya his kaybı kalıcı ise ve cinsel organımı kaybetmişsem diye...

bence boşuna kaygılanıyorsun. anlattığın her şey geçici. bu hastalıkta hiçbir şikayet kalıcı değil. aynı şeyleri şahsen bende yaşadım. daha önceki paylaşımında hikayeni okudum. bence öncelikle spor yapıp kilo vermelisin. şimdi yaz sıcağında gündüz pek dışarı çıkılmaz ama akşamları dışarıda spor yapabilirsin. tabii diyette yapman gerekiyor. alt tarafa fazla odaklanıp kafayı oraya takma. çünkü anlattığın şikayetler biyolojik olarak imkansız şeyler. bazı şikayetlerin olabilir ama cinsellik ya da penis ile ilgili olumsuz yönde bir değişim olmaz.

[knip]

Arkadaşlar burada illaki anksiyetesi olan bu hastalık yüzünden eve kapanmış depresif sosyal yaşamı bitmiş kişiler var. Burada güçlü kalma methodlarını bu psikolojik sürecin nasıl yönetileceği konusunda bilgisi tecrübesi olan insanlar varsa buraya tecrübelerini yazabilir mi ?

Onlardan bir tanesi de benim, 5 senedir evden pek çıkmıyorum, kronik prostatit ve huzursuz bağırsak sendromu yüzünden sosyal yaşamım bitti sosyal ortamları ve üniversiteyi bırakmak zorunda kaldım, en sonunda bir çözüm bulamayınca kabullenip ve daha az sıvı alıp bununla yaşamaya alıştım, daha az idrar yapıyorum pek önemsemiyorum

ama son zamanlarda Anksiyete durumlarım çok arttı. öncelikle penisin içeri kaçması ve kasılması, en son günlerde de penisin hissizleşmesi ve yumuşaması gibi sorunlarla uğraşıyorum

anksiyeti ilacı da kullanıyorum, tüm gün uyuyorum, geceleri ayaktayım, bayram tatili nedeniyle hastanelere ulaşamıyorum, zaten ulaşabilsem de randevuyu haftalar sonraya veriyorlar, reel hayattan zaten arkadaşım yok, sanaldan 2-3 arkadaşım vardı, onlarda son zamanlarda bu problemlerimi anlattığım için mesafe koydular, kimseye ulaşamıyorum, derdimi anlatamıyorum
hiçbirşeyden zevk almaz, hiçbirşey yapasım gelmez oldum, sürekli penisime bakıyorum hissi azaldı mı, içeri kaçtı mı, yumuşadı mı diye. çok korkuyorum ya his kaybı kalıcı ise ve cinsel organımı kaybetmişsem diye...

Merhaba,
Anksiyeteniz için profesyonel bir destek alıyor musunuz? Yoksa ilacı kendinizin uygun gördüğü şekilde ya da bir tanıdığınızın tavsiyesiyle mi kullanıyorsunuz. Profesyonel, doğru bir desteğe ihtiyacınız var.

İnanın, doğru tedaviyle üstesinden gelebilirsiniz.

[sonsuzizdirap]

Arkadaşlar burada illaki anksiyetesi olan bu hastalık yüzünden eve kapanmış depresif sosyal yaşamı bitmiş kişiler var. Burada güçlü kalma methodlarını bu psikolojik sürecin nasıl yönetileceği konusunda bilgisi tecrübesi olan insanlar varsa buraya tecrübelerini yazabilir mi ?

Onlardan bir tanesi de benim, 5 senedir evden pek çıkmıyorum, kronik prostatit ve huzursuz bağırsak sendromu yüzünden sosyal yaşamım bitti sosyal ortamları ve üniversiteyi bırakmak zorunda kaldım, en sonunda bir çözüm bulamayınca kabullenip ve daha az sıvı alıp bununla yaşamaya alıştım, daha az idrar yapıyorum pek önemsemiyorum

ama son zamanlarda Anksiyete durumlarım çok arttı. öncelikle penisin içeri kaçması ve kasılması, en son günlerde de penisin hissizleşmesi ve yumuşaması gibi sorunlarla uğraşıyorum

anksiyeti ilacı da kullanıyorum, tüm gün uyuyorum, geceleri ayaktayım, bayram tatili nedeniyle hastanelere ulaşamıyorum, zaten ulaşabilsem de randevuyu haftalar sonraya veriyorlar, reel hayattan zaten arkadaşım yok, sanaldan 2-3 arkadaşım vardı, onlarda son zamanlarda bu problemlerimi anlattığım için mesafe koydular, kimseye ulaşamıyorum, derdimi anlatamıyorum
hiçbirşeyden zevk almaz, hiçbirşey yapasım gelmez oldum, sürekli penisime bakıyorum hissi azaldı mı, içeri kaçtı mı, yumuşadı mı diye. çok korkuyorum ya his kaybı kalıcı ise ve cinsel organımı kaybetmişsem diye...

bence boşuna kaygılanıyorsun. anlattığın her şey geçici. bu hastalıkta hiçbir şikayet kalıcı değil. aynı şeyleri şahsen bende yaşadım. daha önceki paylaşımında hikayeni okudum. bence öncelikle spor yapıp kilo vermelisin. şimdi yaz sıcağında gündüz pek dışarı çıkılmaz ama akşamları dışarıda spor yapabilirsin. tabii diyette yapman gerekiyor. alt tarafa fazla odaklanıp kafayı oraya takma. çünkü anlattığın şikayetler biyolojik olarak imkansız şeyler. bazı şikayetlerin olabilir ama cinsellik ya da penis ile ilgili olumsuz yönde bir değişim olmaz.

Cevabın için teşekkür ederim. Evet belki biraz psikolojim bozuk, ama bu şikayetlerin hepsi gerçek, son zamanlarda penis ve testis bölgemde yaz gününe rağmen soğukluk, penisimde hissin azalması, kan çekilmiş gibi yumuşak, hafif ve ince olması, uyuşukluk, yanma tarzı hisler. ayrıca ereksiyonun olmaması ya da çok zor olması bunların hepsi şuan yaşadığım şeyler. son 5-6 gündür bu durum böyle ve değişen birşey yok, sanki daha da kötüye gidiyor gibi ve ben daha kötü şeylerin olmasından çok tedirginim. 5 gün sonra ürolojiye gideceğim ama bu 5 gün nasıl geçecek bilmiyorum

[sonsuzizdirap]

Arkadaşlar burada illaki anksiyetesi olan bu hastalık yüzünden eve kapanmış depresif sosyal yaşamı bitmiş kişiler var. Burada güçlü kalma methodlarını bu psikolojik sürecin nasıl yönetileceği konusunda bilgisi tecrübesi olan insanlar varsa buraya tecrübelerini yazabilir mi ?

Onlardan bir tanesi de benim, 5 senedir evden pek çıkmıyorum, kronik prostatit ve huzursuz bağırsak sendromu yüzünden sosyal yaşamım bitti sosyal ortamları ve üniversiteyi bırakmak zorunda kaldım, en sonunda bir çözüm bulamayınca kabullenip ve daha az sıvı alıp bununla yaşamaya alıştım, daha az idrar yapıyorum pek önemsemiyorum

ama son zamanlarda Anksiyete durumlarım çok arttı. öncelikle penisin içeri kaçması ve kasılması, en son günlerde de penisin hissizleşmesi ve yumuşaması gibi sorunlarla uğraşıyorum

anksiyeti ilacı da kullanıyorum, tüm gün uyuyorum, geceleri ayaktayım, bayram tatili nedeniyle hastanelere ulaşamıyorum, zaten ulaşabilsem de randevuyu haftalar sonraya veriyorlar, reel hayattan zaten arkadaşım yok, sanaldan 2-3 arkadaşım vardı, onlarda son zamanlarda bu problemlerimi anlattığım için mesafe koydular, kimseye ulaşamıyorum, derdimi anlatamıyorum
hiçbirşeyden zevk almaz, hiçbirşey yapasım gelmez oldum, sürekli penisime bakıyorum hissi azaldı mı, içeri kaçtı mı, yumuşadı mı diye. çok korkuyorum ya his kaybı kalıcı ise ve cinsel organımı kaybetmişsem diye...

Merhaba,
Anksiyeteniz için profesyonel bir destek alıyor musunuz? Yoksa ilacı kendinizin uygun gördüğü şekilde ya da bir tanıdığınızın tavsiyesiyle mi kullanıyorsunuz. Profesyonel, doğru bir desteğe ihtiyacınız var.

İnanın, doğru tedaviyle üstesinden gelebilirsiniz.

Merhaba,

5 gün önce Psikiyatri tedavisine başladım Penisin kendini içeri çekmesi ve bu durumun bende anksiyeti panik atakları yaratması (penisim içeri kaçacak kaybolacak diye korktukça daha da çok kasılıp içeri kaçıyordu, bu durum panik atak gibi birşeye dönüşmüştü)

Şimdilik doktorum bende büyük düzeyde kaygı bozukluğu olduğunu söyledi ve Lustral 50 mg verdi, şimdilik onu kullanıyorum

penisin içeri kaçması ile ilgili kaygılarım şuan yok, çünkü şuan o durum yerini penisin hissiz, soğuk, yumuşak vs olmasına bıraktı, ve şimdide içeri kaçıp kaybolacak mı yerine tamamen hissizleşecek mi, daha da küçülüp inceliyor mu, soğukluk artar penisim donar mı vs gibi şeylere dönüştü
düşünmeden edemiyorum penisime birşey olacağını düşünüyorum sürekli

İyi dilekleriniz için Teşekkür ederim, umarım sizde gelirsiniz, tabi eğer yaşıyorsanız

[ABittersweetLi]

Onlardan bir tanesi de benim, 5 senedir evden pek çıkmıyorum, kronik prostatit ve huzursuz bağırsak sendromu yüzünden sosyal yaşamım bitti sosyal ortamları ve üniversiteyi bırakmak zorunda kaldım, en sonunda bir çözüm bulamayınca kabullenip ve daha az sıvı alıp bununla yaşamaya alıştım, daha az idrar yapıyorum pek önemsemiyorum

ama son zamanlarda Anksiyete durumlarım çok arttı. öncelikle penisin içeri kaçması ve kasılması, en son günlerde de penisin hissizleşmesi ve yumuşaması gibi sorunlarla uğraşıyorum

anksiyeti ilacı da kullanıyorum, tüm gün uyuyorum, geceleri ayaktayım, bayram tatili nedeniyle hastanelere ulaşamıyorum, zaten ulaşabilsem de randevuyu haftalar sonraya veriyorlar, reel hayattan zaten arkadaşım yok, sanaldan 2-3 arkadaşım vardı, onlarda son zamanlarda bu problemlerimi anlattığım için mesafe koydular, kimseye ulaşamıyorum, derdimi anlatamıyorum
hiçbirşeyden zevk almaz, hiçbirşey yapasım gelmez oldum, sürekli penisime bakıyorum hissi azaldı mı, içeri kaçtı mı, yumuşadı mı diye. çok korkuyorum ya his kaybı kalıcı ise ve cinsel organımı kaybetmişsem diye...

bence boşuna kaygılanıyorsun. anlattığın her şey geçici. bu hastalıkta hiçbir şikayet kalıcı değil. aynı şeyleri şahsen bende yaşadım. daha önceki paylaşımında hikayeni okudum. bence öncelikle spor yapıp kilo vermelisin. şimdi yaz sıcağında gündüz pek dışarı çıkılmaz ama akşamları dışarıda spor yapabilirsin. tabii diyette yapman gerekiyor. alt tarafa fazla odaklanıp kafayı oraya takma. çünkü anlattığın şikayetler biyolojik olarak imkansız şeyler. bazı şikayetlerin olabilir ama cinsellik ya da penis ile ilgili olumsuz yönde bir değişim olmaz.

Cevabın için teşekkür ederim. Evet belki biraz psikolojim bozuk, ama bu şikayetlerin hepsi gerçek, son zamanlarda penis ve testis bölgemde yaz gününe rağmen soğukluk, penisimde hissin azalması, kan çekilmiş gibi yumuşak, hafif ve ince olması, uyuşukluk, yanma tarzı hisler. ayrıca ereksiyonun olmaması ya da çok zor olması bunların hepsi şuan yaşadığım şeyler. son 5-6 gündür bu durum böyle ve değişen birşey yok, sanki daha da kötüye gidiyor gibi ve ben daha kötü şeylerin olmasından çok tedirginim. 5 gün sonra ürolojiye gideceğim ama bu 5 gün nasıl geçecek bilmiyorum

şikayetlerin gerçek ama anlatmak istediğim bu şikayetler yansıma. penisten ya da testisden kaynaklanan bir şey değil. şöyle söyleyeyim prostatit nedeni ile prostat biraz büyüyebilir. ödemden dolayı yani. bu büyüme ile etrafındaki kaslara baskı yapar. bunun sonucunda bel de ağrı, penis de ağrı, testiste ağrı, hatta bacaklarda bile ağrı olabilir. bel fıtığı gibi düşün. bu şikayetler geçici yani. prostatite yönelik tedavi uygulandığında bu şikayetlerde geçecektir. tabii başka doktorlar başka teşhislerde koymuş. mesane filan. ama her ne teşhis konursa konulsun tedavi ile sorun çözülür. kalıcı değil anlattıkların. ayrıca prostatit teşhisi koyan doktor antibiyotik tedavisi uyguladı mı?

Lustral 50 kullandığını yazmışsın. bu ilaçtan sonra m başladı şikayetler. eğer öyleyse doktora danışmalısın.

[sonsuzizdirap]

bence boşuna kaygılanıyorsun. anlattığın her şey geçici. bu hastalıkta hiçbir şikayet kalıcı değil. aynı şeyleri şahsen bende yaşadım. daha önceki paylaşımında hikayeni okudum. bence öncelikle spor yapıp kilo vermelisin. şimdi yaz sıcağında gündüz pek dışarı çıkılmaz ama akşamları dışarıda spor yapabilirsin. tabii diyette yapman gerekiyor. alt tarafa fazla odaklanıp kafayı oraya takma. çünkü anlattığın şikayetler biyolojik olarak imkansız şeyler. bazı şikayetlerin olabilir ama cinsellik ya da penis ile ilgili olumsuz yönde bir değişim olmaz.

Cevabın için teşekkür ederim. Evet belki biraz psikolojim bozuk, ama bu şikayetlerin hepsi gerçek, son zamanlarda penis ve testis bölgemde yaz gününe rağmen soğukluk, penisimde hissin azalması, kan çekilmiş gibi yumuşak, hafif ve ince olması, uyuşukluk, yanma tarzı hisler. ayrıca ereksiyonun olmaması ya da çok zor olması bunların hepsi şuan yaşadığım şeyler. son 5-6 gündür bu durum böyle ve değişen birşey yok, sanki daha da kötüye gidiyor gibi ve ben daha kötü şeylerin olmasından çok tedirginim. 5 gün sonra ürolojiye gideceğim ama bu 5 gün nasıl geçecek bilmiyorum

şikayetlerin gerçek ama anlatmak istediğim bu şikayetler yansıma. penisten ya da testisden kaynaklanan bir şey değil. şöyle söyleyeyim prostatit nedeni ile prostat biraz büyüyebilir. ödemden dolayı yani. bu büyüme ile etrafındaki kaslara baskı yapar. bunun sonucunda bel de ağrı, penis de ağrı, testiste ağrı, hatta bacaklarda bile ağrı olabilir. bel fıtığı gibi düşün. bu şikayetler geçici yani. prostatite yönelik tedavi uygulandığında bu şikayetlerde geçecektir. tabii başka doktorlar başka teşhislerde koymuş. mesane filan. ama her ne teşhis konursa konulsun tedavi ile sorun çözülür. kalıcı değil anlattıkların. ayrıca prostatit teşhisi koyan doktor antibiyotik tedavisi uyguladı mı?

evet, bana Kronik Prostatit tanısını o zamanki doktorum (Edirnedeki en yüksek, üroloji doçenti) Hakan Akdere'nin altında çalışan asistan doktorlar koymuştu, Hakan Akderenin yaptığı darlık ameliyatından bir şey çıkmayınca, onun polikliniğindeki doktorlar önce Aşırı Aktif ve Nörojen Mesane, sonra da Kronik Prostatit dediler. ondan sonra da bana enfeksiyon için Cipro ve ağrılar için Cataflam yazmışlardı. tabi bu anlattıklarım ta 2016-2017 zamanları. tam bir tedavisinin olmadığını söylemişler anca etkisi azaltılabilir ve normal hayata dönülebilir demişlerdi

ben 2019dan beridir Kronik Prostatit ile herhangi bir tedavi almadım çünkü doğru dürüst tanısı bile konulamayıp tedavisi yapılmayınca ve iyileşme olmayınca umudumu kaybetmiştim, bende bununla yaşamaya mecbur kaldım yoksa int*har edecektim. ailemi üzmek istemedim, bende aldığım sıvıyı azaltarak idrar durumunu idare ettim, böylece daha az çişe çıktım. zaten sosyal hayatı terk edip kendimi eve kapatıp oyunlara vermiştim. zaman içinde idrarımda ve mesanemde değişiklikler olsa da (bazen rahat işiyodum, bazen zorlanıyordum, bazen zayıftı, bazen az bazen çok çıkıyordum) son yıllara kadar kafaya takmaarak bir şekilde idare ettim,son zamanlarda idrar ile ilgili hiç de problemim yoktu biraz yanma ve az idrar yapma dışında onlara da alışmıştım

ta ki son zamanlarda penisle ilgili bu önce içeri kaçma sonra da yumuşama hissizlik soğukluk vs sorunları çıkana kadar, bu şikayetler yüzünden tekrardan ürolojiye gitmek zorunda kaldım ürolojide işin içinde psikiyatri ve diğer sebeplerin de olabileceğini söyledi o şekilde bu süreç başladı

şuanki üroloji doktorum son durum için geçici olabilir ama geçmezse nörolojiye yönlendiririm diyor. bende ne yapacağımı bilmiyorum açıkçası

ya Lustral kullanmaya başladığım ya da kullanmadan önceki gün sanırım, ama ondan öncede az bir his azlığı var gibiydi. Psikiyatri doktoruma sordum cinsel isteksizlik ve halsizlik vs yapabilir dedi ama peniste soğukluk yumuşaklık vs gibi durumlardan bahsetmedi

[knip]

Onlardan bir tanesi de benim, 5 senedir evden pek çıkmıyorum, kronik prostatit ve huzursuz bağırsak sendromu yüzünden sosyal yaşamım bitti sosyal ortamları ve üniversiteyi bırakmak zorunda kaldım, en sonunda bir çözüm bulamayınca kabullenip ve daha az sıvı alıp bununla yaşamaya alıştım, daha az idrar yapıyorum pek önemsemiyorum

ama son zamanlarda Anksiyete durumlarım çok arttı. öncelikle penisin içeri kaçması ve kasılması, en son günlerde de penisin hissizleşmesi ve yumuşaması gibi sorunlarla uğraşıyorum

anksiyeti ilacı da kullanıyorum, tüm gün uyuyorum, geceleri ayaktayım, bayram tatili nedeniyle hastanelere ulaşamıyorum, zaten ulaşabilsem de randevuyu haftalar sonraya veriyorlar, reel hayattan zaten arkadaşım yok, sanaldan 2-3 arkadaşım vardı, onlarda son zamanlarda bu problemlerimi anlattığım için mesafe koydular, kimseye ulaşamıyorum, derdimi anlatamıyorum
hiçbirşeyden zevk almaz, hiçbirşey yapasım gelmez oldum, sürekli penisime bakıyorum hissi azaldı mı, içeri kaçtı mı, yumuşadı mı diye. çok korkuyorum ya his kaybı kalıcı ise ve cinsel organımı kaybetmişsem diye...

Merhaba,
Anksiyeteniz için profesyonel bir destek alıyor musunuz? Yoksa ilacı kendinizin uygun gördüğü şekilde ya da bir tanıdığınızın tavsiyesiyle mi kullanıyorsunuz. Profesyonel, doğru bir desteğe ihtiyacınız var.

İnanın, doğru tedaviyle üstesinden gelebilirsiniz.

Merhaba,

5 gün önce Psikiyatri tedavisine başladım Penisin kendini içeri çekmesi ve bu durumun bende anksiyeti panik atakları yaratması (penisim içeri kaçacak kaybolacak diye korktukça daha da çok kasılıp içeri kaçıyordu, bu durum panik atak gibi birşeye dönüşmüştü)

Şimdilik doktorum bende büyük düzeyde kaygı bozukluğu olduğunu söyledi ve Lustral 50 mg verdi, şimdilik onu kullanıyorum

penisin içeri kaçması ile ilgili kaygılarım şuan yok, çünkü şuan o durum yerini penisin hissiz, soğuk, yumuşak vs olmasına bıraktı, ve şimdide içeri kaçıp kaybolacak mı yerine tamamen hissizleşecek mi, daha da küçülüp inceliyor mu, soğukluk artar penisim donar mı vs gibi şeylere dönüştü
düşünmeden edemiyorum penisime birşey olacağını düşünüyorum sürekli

İyi dilekleriniz için Teşekkür ederim, umarım sizde gelirsiniz, tabi eğer yaşıyorsanız

Lustral, SSRI grubunda bir ilaç. Etki etmesi birkaç haftayı bulacaktır. Lütfen dozunuzu kademeli arttırın ve kafanıza göre tedavinizi sonlandırmayın. Tedavi sonlandırılırken de dozun kademeli olarak azaltılması gerekiyor.

Lustral'den fayda göreceğinize emin olmakla birlikte, psikoterapinin faydalarını da inanın derim. Hiç merak etmeyin, zaman alacak ama güzel günler göreceksiniz. Size inanıyorum. Ben de hiç çıkılmaz olduğunu düşündüğüm bir süreçten bir şekilde, bu şekilde çıktım. Bu size güzel bir özgüven de kazandıracak. Doğru şeyleri yaptığınızda, zaman hakikaten birçok şeyin ilacı oluyor.

[sonsuzizdirap]

Merhaba,
Anksiyeteniz için profesyonel bir destek alıyor musunuz? Yoksa ilacı kendinizin uygun gördüğü şekilde ya da bir tanıdığınızın tavsiyesiyle mi kullanıyorsunuz. Profesyonel, doğru bir desteğe ihtiyacınız var.

İnanın, doğru tedaviyle üstesinden gelebilirsiniz.

Merhaba,

5 gün önce Psikiyatri tedavisine başladım Penisin kendini içeri çekmesi ve bu durumun bende anksiyeti panik atakları yaratması (penisim içeri kaçacak kaybolacak diye korktukça daha da çok kasılıp içeri kaçıyordu, bu durum panik atak gibi birşeye dönüşmüştü)

Şimdilik doktorum bende büyük düzeyde kaygı bozukluğu olduğunu söyledi ve Lustral 50 mg verdi, şimdilik onu kullanıyorum

penisin içeri kaçması ile ilgili kaygılarım şuan yok, çünkü şuan o durum yerini penisin hissiz, soğuk, yumuşak vs olmasına bıraktı, ve şimdide içeri kaçıp kaybolacak mı yerine tamamen hissizleşecek mi, daha da küçülüp inceliyor mu, soğukluk artar penisim donar mı vs gibi şeylere dönüştü
düşünmeden edemiyorum penisime birşey olacağını düşünüyorum sürekli

İyi dilekleriniz için Teşekkür ederim, umarım sizde gelirsiniz, tabi eğer yaşıyorsanız

Lustral, SSRI grubunda bir ilaç. Etki etmesi birkaç haftayı bulacaktır. Lütfen dozunuzu kademeli arttırın ve kafanıza göre tedavinizi sonlandırmayın. Tedavi sonlandırılırken de dozun kademeli olarak azaltılması gerekiyor.

Lustral'den fayda göreceğinize emin olmakla birlikte, psikoterapinin faydalarını da inanın derim. Hiç merak etmeyin, zaman alacak ama güzel günler göreceksiniz. Size inanıyorum. Ben de hiç çıkılmaz olduğunu düşündüğüm bir süreçten bir şekilde, bu şekilde çıktım. Bu size güzel bir özgüven de kazandıracak. Doğru şeyleri yaptığınızda, zaman hakikaten birçok şeyin ilacı oluyor.

Hocam güzel dileklerin için teşekkür ederim, ama Lustral beni sakinleştirip, olanı kabul etmekten öteye gitmeyecek. Penisim gittikçe küçülüyor ve inceliyor, ve büyük ihtimal bunun da pek bir geri dönüşü yok. O yüzden sanırım benim için yolun sonu görünüyor

[şüphe]

Kral ne çektiğini neler düşündüğünü bilemem ama bence forumda fazla takılıyosun burda iyileşen çok fazla ama herkes bi anda kaçıyor kötü oldukları konular hep burda kendileri yok benimde ilk başlarda psikolojim bozuldu baya ama şuan iyiyim forumda fazla takılma bence

[sonsuzizdirap]

Kral ne çektiğini neler düşündüğünü bilemem ama bence forumda fazla takılıyosun burda iyileşen çok fazla ama herkes bi anda kaçıyor kötü oldukları konular hep burda kendileri yok benimde ilk başlarda psikolojim bozuldu baya ama şuan iyiyim forumda fazla takılma bence

daha 2 gün önce falan üye oldum çünkü yaşadıklarıma benzer şeyleri yaşayanlarla iletişime geçmek istedim. iyileşen elbet vardır ama ben yıllardır ne iyileşme ne bir düzelme var, sadece kabullenip yaşamaya alıştım, zaten son zamanlarda da daha başka problemler çıkınca psikolojim alt üst oldu, hiçbirşey yapasım gelmiyor, tüm gün bu konulara bakıyorum internetten ister istemez... hastaneler günlerce sonraya randevu veriyor, ne yapacağımı bilmiyorum geceleri belirsizlik ve çaresizlikle beklemek de insanı çok zorluyor...

[şüphe]

Yürüyüşe çıksan zaten çok önemli spor illaki faydası olur.
Kral bide rezonans kanunu diye bi kitap var hani konuyla pek bir alakası yok ama iyi gelir internette pdfleri mevcut

[knip]

Merhaba,

5 gün önce Psikiyatri tedavisine başladım Penisin kendini içeri çekmesi ve bu durumun bende anksiyeti panik atakları yaratması (penisim içeri kaçacak kaybolacak diye korktukça daha da çok kasılıp içeri kaçıyordu, bu durum panik atak gibi birşeye dönüşmüştü)

Şimdilik doktorum bende büyük düzeyde kaygı bozukluğu olduğunu söyledi ve Lustral 50 mg verdi, şimdilik onu kullanıyorum

penisin içeri kaçması ile ilgili kaygılarım şuan yok, çünkü şuan o durum yerini penisin hissiz, soğuk, yumuşak vs olmasına bıraktı, ve şimdide içeri kaçıp kaybolacak mı yerine tamamen hissizleşecek mi, daha da küçülüp inceliyor mu, soğukluk artar penisim donar mı vs gibi şeylere dönüştü
düşünmeden edemiyorum penisime birşey olacağını düşünüyorum sürekli

İyi dilekleriniz için Teşekkür ederim, umarım sizde gelirsiniz, tabi eğer yaşıyorsanız

Lustral, SSRI grubunda bir ilaç. Etki etmesi birkaç haftayı bulacaktır. Lütfen dozunuzu kademeli arttırın ve kafanıza göre tedavinizi sonlandırmayın. Tedavi sonlandırılırken de dozun kademeli olarak azaltılması gerekiyor.

Lustral'den fayda göreceğinize emin olmakla birlikte, psikoterapinin faydalarını da inanın derim. Hiç merak etmeyin, zaman alacak ama güzel günler göreceksiniz. Size inanıyorum. Ben de hiç çıkılmaz olduğunu düşündüğüm bir süreçten bir şekilde, bu şekilde çıktım. Bu size güzel bir özgüven de kazandıracak. Doğru şeyleri yaptığınızda, zaman hakikaten birçok şeyin ilacı oluyor.

Hocam güzel dileklerin için teşekkür ederim, ama Lustral beni sakinleştirip, olanı kabul etmekten öteye gitmeyecek. Penisim gittikçe küçülüyor ve inceliyor, ve büyük ihtimal bunun da pek bir geri dönüşü yok. O yüzden sanırım benim için yolun sonu görünüyor

Bakın ben 1,5 kadar haftada 2-3 defa ölüyorum diye düşünerek acile kaldırılıyordum. Kimi hakikaten gerçek sebepleri olan birkaç farklı sağlık sorunum vardı... Nihayetinde kendimi kalbimde de problem olduğuna inandırmıştım. Devamlı hastanelik oluyordum... Kalbime bakıldığında her şey sağlıklı olmasına rağmen kendimi sağlıklı olduğuma inandıramıyordum ve gerçekten de kalbimde bir şeyler hissediyordum.

Tam olarak bu sebeple tedavi oluyorsunuz. Psikoterapi ve ilaç tedavisinin sizi sakinleştirmekten öte tedavi edeceğini göreceksiniz. Dayanın, zaman verin... En önemlisi de tedaviniz süresince internette bu işleri araştırmayı, buraya mesai harcamayı bırakın.

Yolun sonu konusuna hiç girmeyelim. Hayatımın son 5 senesi, "buradan geri dönüş yok dediğim" iki büyük an var. Hepsinden döndüm. Siz de döneceksiniz. İçindeyken çıkılmaz gelen şeylerin, tedavinize güvenir ve uyarsanız nasıl çıkıldığını birkaç aya bizzat tecrübe edeceksiniz. Biraz çaba göstermek gerekiyor. Her gün kalbinizi monitör edip, kalbinize dair stres yaptığınızda kalbinizde de aynı şeyleri yaşayacaksınız. Kendinize daha fazla yüklenmeyin.

[knip]

İşin aslı beni kurtaran şeylerden bir tanesi eşimin bir noktadaki sert tavrı oldu. Açıkca kendimi toplamamı ve bir şeyleri düzeltmemi istedi. Kendisi babasını kanserden kaybetmiş ve nasıl acı çektiğine şahit olmuş biri... Kabul edelim ya da etmeyelim, gerçekten dibi gördüğünüzde biraz çaba göstermek gerekiyor. Elbette bu çaba doğru tedavi olmadan eksik oluyor.

Fakat, bir yola girdiniz. Tedavinin henüz çok başındasınız. SSRI, sizi salt sakinleştiren bir ilaç değil. İlacınızı düzenli ve doğru bir şekilde kullanın. Kendinizi monitör etmeyi ve internette bu işlere vakit ayırmayı azaltın. Zor, hatta imkansız geliyor biliyorum ama bu çabayı göstermeniz gerekiyor. Yaşamanın acı verici bir tecrübeye dönüştüğü ve hayatımın bittiğini düşündüğüm bir dönemin ardından iyileştiğimde bu bana müthiş bir özgüven kazandırdı. İyileşebildiğini bir kere gördüğünüzde işler değişecek.

[sonsuzizdirap]

Lustral, SSRI grubunda bir ilaç. Etki etmesi birkaç haftayı bulacaktır. Lütfen dozunuzu kademeli arttırın ve kafanıza göre tedavinizi sonlandırmayın. Tedavi sonlandırılırken de dozun kademeli olarak azaltılması gerekiyor.

Lustral'den fayda göreceğinize emin olmakla birlikte, psikoterapinin faydalarını da inanın derim. Hiç merak etmeyin, zaman alacak ama güzel günler göreceksiniz. Size inanıyorum. Ben de hiç çıkılmaz olduğunu düşündüğüm bir süreçten bir şekilde, bu şekilde çıktım. Bu size güzel bir özgüven de kazandıracak. Doğru şeyleri yaptığınızda, zaman hakikaten birçok şeyin ilacı oluyor.

Hocam güzel dileklerin için teşekkür ederim, ama Lustral beni sakinleştirip, olanı kabul etmekten öteye gitmeyecek. Penisim gittikçe küçülüyor ve inceliyor, ve büyük ihtimal bunun da pek bir geri dönüşü yok. O yüzden sanırım benim için yolun sonu görünüyor

Bakın ben 1,5 kadar haftada 2-3 defa ölüyorum diye düşünerek acile kaldırılıyordum. Kimi hakikaten gerçek sebepleri olan birkaç farklı sağlık sorunum vardı... Nihayetinde kendimi kalbimde de problem olduğuna inandırmıştım. Devamlı hastanelik oluyordum... Kalbime bakıldığında her şey sağlıklı olmasına rağmen kendimi sağlıklı olduğuma inandıramıyordum ve gerçekten de kalbimde bir şeyler hissediyordum.

Tam olarak bu sebeple tedavi oluyorsunuz. Psikoterapi ve ilaç tedavisinin sizi sakinleştirmekten öte tedavi edeceğini göreceksiniz. Dayanın, zaman verin... En önemlisi de tedaviniz süresince internette bu işleri araştırmayı, buraya mesai harcamayı bırakın.

Yolun sonu konusuna hiç girmeyelim. Hayatımın son 5 senesi, "buradan geri dönüş yok dediğim" iki büyük an var. Hepsinden döndüm. Siz de döneceksiniz. İçindeyken çıkılmaz gelen şeylerin, tedavinize güvenir ve uyarsanız nasıl çıkıldığını birkaç aya bizzat tecrübe edeceksiniz. Biraz çaba göstermek gerekiyor. Her gün kalbinizi monitör edip, kalbinize dair stres yaptığınızda kalbinizde de aynı şeyleri yaşayacaksınız. Kendinize daha fazla yüklenmeyin.

İyi dilekleriniz için teşekkür ederim, ve sizin yaşadıklarınıza da üzüldüm. Daha iyi hissetmenize de memnun oldum. Ama benim için doğru bir tedavi varmı, varsa ne bilmiyorum, çünkü tanısı bile konulmamış, ne olduğu bile bilinmeyen, garip bir olay. ne zaman iyi olacağım desem başka birşey çıkıyor, daha önceki şeylerin çözümünün bulunamamış olması da pek bi umut vermiyor. son günlerde hayatımın en zor günlerinden geçiyorum, bir belirsizlik içinde yaşıyorum, bir yandan yardım arıyorum, ama bir yandan da pekbirşeyin düzeleceğine de inanasım gelmiyor...

[bitmezderdim]

belki de yücelerin yücesi bize bu rahatsızlığı vererek dünya hayatında zorluklar çekmemizi,lakin sonsuz olan alemde,ahirette kolaylıklar sağlıyacaktır.

[bitmezderdim]

YÂ RÂB Bu mübarek kandil gecesi şifa bekleyen hastalarına şifa nasip eyle.Bizi sensiz bırakma.Yükümüzü hafiflet,göğsümüze genişlik ver.Sen bize şahdamarımızdan daha yakınsın,sana tüm yüreğimi açtım ,affet bizi yücelerin yücesi.

[ye22]

belki de yücelerin yücesi bize bu rahatsızlığı vererek dünya hayatında zorluklar çekmemizi,lakin sonsuz olan alemde,ahirette kolaylıklar sağlıyacaktır.

Güzel kardeşim öncelikle farklı görüşteki arkadaşlarımıza saygımız var. Bu mesajı sen ve iman eden kardeşlerim için paylaşıyorum, belki yerinde olan ayetlerle bakış açısı konusunda sizlere destek olabilirim. Hayatı anlamlandırma da olayları değerlendirme açısından bana çok destek olan ayetler aslında. Bu ayetlerle hayatın aslında anlatılan toz pembe bir yer olmadığını; mutluluğun,zorluğun, her olayın birer imtihan olduğunu, başına her ne gelirse gelsin ona sabrederek iyileştirmek için mücadele etmenin gerekli bir sorumluluk olduğunu, ümidi asla kaybetmeden devam etmek gerektiği, Allah’ın elçilerinin bile en büyük zorlukları yaşadığını ve asıl olayın ne yaşadığının değil yaşadığın şeye verdiğin tepki olduğunu bana gösterdiler. Umarım sizde bunları hissedebilirsiniz.

Biz insanları sıkıntılar içinde yarattık. (Beled 4)

Yavrum! Namazı dosdoğru kıl. İyiliği emret. Kötülükten alıkoy. Başına gelen musibetlere karşı sabırlı ol. Çünkü bunlar kesin olarak emredilmiş işlerdendir.” (Lokman Suresi  17. Ayet)

Sonunda elçiler ümitlerini yitirip de kendilerinin (ümmetleri tarafından) yalanlandıklarını kesin olarak anladıkları sırada [*] onlara yardımımız gelmiş [*]ve dilediğimiz kimse(ler) kurtarılmıştır. Azabımız, suçlular topluluğundan geri döndürülemez.(Yusuf 110)

Yoksa siz, sizden önce gelip geçenlerin başına gelenlerin benzeri size de gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız! Yoksulluk ve sıkıntı onlara öylesine dokunmuş ve (öylesine) sarsılmışlardı ki sonunda (her) elçi ve beraberindeki müminler, “Allah’ın yardımı ne zaman?” demişlerdi. Dikkat edin! Allah’ın yardımı yakındır.( Bakara 214)

İnsanlar, imtihan edilmeden sadece “İman ettik!” demeleriyle bırakılacaklarını mı sandılar! Yemin olsun ki biz onlardan öncekileri de imtihan etmiştik. Elbette Allah doğruları bil(dir)ip (ortaya çıkaracak)tır; yalancıları da mutlaka bil(dir)ip (ortaya çıkaracaktır). Yoksa kötülükleri yapanlar, bizi geçebileceklerini (bizden kaçabileceklerini) mi sandılar? Ne kadar kötü hüküm veriyorlar! (Ankebut 2-3-4)

Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri müjdele! Onlar, başlarına bir musibet geldiğinde, “Doğrusu biz Allah’a aidiz ve kuşkusuz O’na döneceğiz” derler. İşte Rablerinin lütufları ve rahmeti bunlar içindir ve işte doğru yola ulaşmış olanlar da bunlardır. (Bakara 155-157)

“Evlatlarım! Haydi gidin! Yûsuf ve kardeşini arayıp bulmaya çalışın. Sakın Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü kâfirlerden başkası Allah’ın rahmetinden ümit kesmez” dedi.(Yusuf 87)


Selamünaleyküm.

[bitmezderdim]

belki de yücelerin yücesi bize bu rahatsızlığı vererek dünya hayatında zorluklar çekmemizi,lakin sonsuz olan alemde,ahirette kolaylıklar sağlıyacaktır.

Güzel kardeşim öncelikle farklı görüşteki arkadaşlarımıza saygımız var. Bu mesajı sen ve iman eden kardeşlerim için paylaşıyorum, belki yerinde olan ayetlerle bakış açısı konusunda sizlere destek olabilirim. Hayatı anlamlandırma da olayları değerlendirme açısından bana çok destek olan ayetler aslında. Bu ayetlerle hayatın aslında anlatılan toz pembe bir yer olmadığını; mutluluğun,zorluğun, her olayın birer imtihan olduğunu, başına her ne gelirse gelsin ona sabrederek iyileştirmek için mücadele etmenin gerekli bir sorumluluk olduğunu, ümidi asla kaybetmeden devam etmek gerektiği, Allah’ın elçilerinin bile en büyük zorlukları yaşadığını ve asıl olayın ne yaşadığının değil yaşadığın şeye verdiğin tepki olduğunu bana gösterdiler. Umarım sizde bunları hissedebilirsiniz.

Biz insanları sıkıntılar içinde yarattık. (Beled 4)

Yavrum! Namazı dosdoğru kıl. İyiliği emret. Kötülükten alıkoy. Başına gelen musibetlere karşı sabırlı ol. Çünkü bunlar kesin olarak emredilmiş işlerdendir.” (Lokman Suresi  17. Ayet)

Sonunda elçiler ümitlerini yitirip de kendilerinin (ümmetleri tarafından) yalanlandıklarını kesin olarak anladıkları sırada [*] onlara yardımımız gelmiş [*]ve dilediğimiz kimse(ler) kurtarılmıştır. Azabımız, suçlular topluluğundan geri döndürülemez.(Yusuf 110)

Yoksa siz, sizden önce gelip geçenlerin başına gelenlerin benzeri size de gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız! Yoksulluk ve sıkıntı onlara öylesine dokunmuş ve (öylesine) sarsılmışlardı ki sonunda (her) elçi ve beraberindeki müminler, “Allah’ın yardımı ne zaman?” demişlerdi. Dikkat edin! Allah’ın yardımı yakındır.( Bakara 214)

İnsanlar, imtihan edilmeden sadece “İman ettik!” demeleriyle bırakılacaklarını mı sandılar! Yemin olsun ki biz onlardan öncekileri de imtihan etmiştik. Elbette Allah doğruları bil(dir)ip (ortaya çıkaracak)tır; yalancıları da mutlaka bil(dir)ip (ortaya çıkaracaktır). Yoksa kötülükleri yapanlar, bizi geçebileceklerini (bizden kaçabileceklerini) mi sandılar? Ne kadar kötü hüküm veriyorlar! (Ankebut 2-3-4)

Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri müjdele! Onlar, başlarına bir musibet geldiğinde, “Doğrusu biz Allah’a aidiz ve kuşkusuz O’na döneceğiz” derler. İşte Rablerinin lütufları ve rahmeti bunlar içindir ve işte doğru yola ulaşmış olanlar da bunlardır. (Bakara 155-157)

“Evlatlarım! Haydi gidin! Yûsuf ve kardeşini arayıp bulmaya çalışın. Sakın Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü kâfirlerden başkası Allah’ın rahmetinden ümit kesmez” dedi.(Yusuf 87)


Selamünaleyküm.

bunları bilmek ve duymak biraz içimi rahatlatıyor,hayata
güzel bakmaya çalışıyorum,aksi takdirde 22 yaşında herşeyini inşa etmiş tam evlenme aşamasındayken boktan bi uçkura yenik düşüp,hayattaki çoğu hayalini kaybetme eşiğine gelmek kahrediyor,insani bitiren yaşayamadiklari değil,yaşama ihtimali olup da yaşayamadıkları.

[memoo]

Arkadaşlar, psikiyatrik ilaçlar beynin Dopamin, Serotonin, Endorfin gibi bir çok farklı hormonal salgısında yeniden dengelenme ve düzenleme yapıyor. Htp, tirozin vs. gibi amina asitlerede etki ediyorlar. Dolayısıyla bir psikiyatri hekime sormadan kullanmak oldukça ciddi yan etkiler doğurup daha kötü bir hale getirebilir. Ya da anksiyete sandığınız durum hiperaktivitenin bir etkisi olan aşırı aktif düşünme veya başka bir problem olabilir ve durum daha da kötüye gidebilir...Bir de özellikle anksiyete gibi durumlarda donanımlı bir psikoterapiste gitmekte ciddi fayda var. Deneyimlerime bağlı söylüyorum. Herşey çıkmaz gibi, yolların sonu kapalı gibi geldiğinde, bu düşünceye ve algıya sebep olanın kendinizin olduğunu görmek önemli. Sonra da bunu nasıl değiştirebileceğinizi. Sonuçta ağrı hissinin kendisi bile beynin belli bir algı düzeyi ile ilişkili ve bunlar yönetilebilir, öğrenebilir. Hepimize geçmiş olsun inaşşah herkes faydasını bulur kurtulur tamamen.

[ye22]

belki de yücelerin yücesi bize bu rahatsızlığı vererek dünya hayatında zorluklar çekmemizi,lakin sonsuz olan alemde,ahirette kolaylıklar sağlıyacaktır.

Güzel kardeşim öncelikle farklı görüşteki arkadaşlarımıza saygımız var. Bu mesajı sen ve iman eden kardeşlerim için paylaşıyorum, belki yerinde olan ayetlerle bakış açısı konusunda sizlere destek olabilirim. Hayatı anlamlandırma da olayları değerlendirme açısından bana çok destek olan ayetler aslında. Bu ayetlerle hayatın aslında anlatılan toz pembe bir yer olmadığını; mutluluğun,zorluğun, her olayın birer imtihan olduğunu, başına her ne gelirse gelsin ona sabrederek iyileştirmek için mücadele etmenin gerekli bir sorumluluk olduğunu, ümidi asla kaybetmeden devam etmek gerektiği, Allah’ın elçilerinin bile en büyük zorlukları yaşadığını ve asıl olayın ne yaşadığının değil yaşadığın şeye verdiğin tepki olduğunu bana gösterdiler. Umarım sizde bunları hissedebilirsiniz.

Biz insanları sıkıntılar içinde yarattık. (Beled 4)

Yavrum! Namazı dosdoğru kıl. İyiliği emret. Kötülükten alıkoy. Başına gelen musibetlere karşı sabırlı ol. Çünkü bunlar kesin olarak emredilmiş işlerdendir.” (Lokman Suresi  17. Ayet)

Sonunda elçiler ümitlerini yitirip de kendilerinin (ümmetleri tarafından) yalanlandıklarını kesin olarak anladıkları sırada [*] onlara yardımımız gelmiş [*]ve dilediğimiz kimse(ler) kurtarılmıştır. Azabımız, suçlular topluluğundan geri döndürülemez.(Yusuf 110)

Yoksa siz, sizden önce gelip geçenlerin başına gelenlerin benzeri size de gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız! Yoksulluk ve sıkıntı onlara öylesine dokunmuş ve (öylesine) sarsılmışlardı ki sonunda (her) elçi ve beraberindeki müminler, “Allah’ın yardımı ne zaman?” demişlerdi. Dikkat edin! Allah’ın yardımı yakındır.( Bakara 214)

İnsanlar, imtihan edilmeden sadece “İman ettik!” demeleriyle bırakılacaklarını mı sandılar! Yemin olsun ki biz onlardan öncekileri de imtihan etmiştik. Elbette Allah doğruları bil(dir)ip (ortaya çıkaracak)tır; yalancıları da mutlaka bil(dir)ip (ortaya çıkaracaktır). Yoksa kötülükleri yapanlar, bizi geçebileceklerini (bizden kaçabileceklerini) mi sandılar? Ne kadar kötü hüküm veriyorlar! (Ankebut 2-3-4)

Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri müjdele! Onlar, başlarına bir musibet geldiğinde, “Doğrusu biz Allah’a aidiz ve kuşkusuz O’na döneceğiz” derler. İşte Rablerinin lütufları ve rahmeti bunlar içindir ve işte doğru yola ulaşmış olanlar da bunlardır. (Bakara 155-157)

“Evlatlarım! Haydi gidin! Yûsuf ve kardeşini arayıp bulmaya çalışın. Sakın Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü kâfirlerden başkası Allah’ın rahmetinden ümit kesmez” dedi.(Yusuf 87)


Selamünaleyküm.

bunları bilmek ve duymak biraz içimi rahatlatıyor,hayata
güzel bakmaya çalışıyorum,aksi takdirde 22 yaşında herşeyini inşa etmiş tam evlenme aşamasındayken boktan bi uçkura yenik düşüp,hayattaki çoğu hayalini kaybetme eşiğine gelmek kahrediyor,insani bitiren yaşayamadiklari değil,yaşama ihtimali olup da yaşayamadıkları.

Yaşadığın düşünceler çok normal, hiçbirimiz için kolay değil ve olmadı gerçekten. Ancak bu ayetleri paylaşmamın sebebi bizi ve hayatı yarattığını inandığımız, her şeyin onun bilgisi dahilinde olduğuna inandığımız bir yaratıcının bize içinde bulunduğumuz durumun normal olduğunu bize aktarması. Bütün her şey onun mülkiyetindeyse şöyle böyle oldu olacak diye korkmana gerek yok, durumlarla ilgili kontrol sandığın kadar senin elinde değil ve aldığım nefes kadar eminim ki şuanki durumun kördüğüm gibi görünse de sonra daha farklı bir yola evrilmiş olacak. Yani sen ebedi hayatında nokta kadar bir zaman dilimi içerisinde çeşitli imtihanlara sokuluyorsun ve emin olki bir gün bu hastalık geçtiğinde daha farklı bir imtihana sokulacaksın. Bende de senin yaşında başlamıştı hastalık. Başında yaşadıklarımı, düşüncelerimi tarif edemem ancak bu hastalık zamanla beni olgunlaştıran, beni güçlü yapan, hayatın farklı yönlerini keşfetmemi kamçılayan bir araç oldu. O yüzden umutsuzluğa düşme, sendeki görevini de tamamlayınca gidicek eminim.

[bitmezderdim]

Güzel kardeşim öncelikle farklı görüşteki arkadaşlarımıza saygımız var. Bu mesajı sen ve iman eden kardeşlerim için paylaşıyorum, belki yerinde olan ayetlerle bakış açısı konusunda sizlere destek olabilirim. Hayatı anlamlandırma da olayları değerlendirme açısından bana çok destek olan ayetler aslında. Bu ayetlerle hayatın aslında anlatılan toz pembe bir yer olmadığını; mutluluğun,zorluğun, her olayın birer imtihan olduğunu, başına her ne gelirse gelsin ona sabrederek iyileştirmek için mücadele etmenin gerekli bir sorumluluk olduğunu, ümidi asla kaybetmeden devam etmek gerektiği, Allah’ın elçilerinin bile en büyük zorlukları yaşadığını ve asıl olayın ne yaşadığının değil yaşadığın şeye verdiğin tepki olduğunu bana gösterdiler. Umarım sizde bunları hissedebilirsiniz.

Biz insanları sıkıntılar içinde yarattık. (Beled 4)

Yavrum! Namazı dosdoğru kıl. İyiliği emret. Kötülükten alıkoy. Başına gelen musibetlere karşı sabırlı ol. Çünkü bunlar kesin olarak emredilmiş işlerdendir.” (Lokman Suresi  17. Ayet)

Sonunda elçiler ümitlerini yitirip de kendilerinin (ümmetleri tarafından) yalanlandıklarını kesin olarak anladıkları sırada [*] onlara yardımımız gelmiş [*]ve dilediğimiz kimse(ler) kurtarılmıştır. Azabımız, suçlular topluluğundan geri döndürülemez.(Yusuf 110)

Yoksa siz, sizden önce gelip geçenlerin başına gelenlerin benzeri size de gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız! Yoksulluk ve sıkıntı onlara öylesine dokunmuş ve (öylesine) sarsılmışlardı ki sonunda (her) elçi ve beraberindeki müminler, “Allah’ın yardımı ne zaman?” demişlerdi. Dikkat edin! Allah’ın yardımı yakındır.( Bakara 214)

İnsanlar, imtihan edilmeden sadece “İman ettik!” demeleriyle bırakılacaklarını mı sandılar! Yemin olsun ki biz onlardan öncekileri de imtihan etmiştik. Elbette Allah doğruları bil(dir)ip (ortaya çıkaracak)tır; yalancıları da mutlaka bil(dir)ip (ortaya çıkaracaktır). Yoksa kötülükleri yapanlar, bizi geçebileceklerini (bizden kaçabileceklerini) mi sandılar? Ne kadar kötü hüküm veriyorlar! (Ankebut 2-3-4)

Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri müjdele! Onlar, başlarına bir musibet geldiğinde, “Doğrusu biz Allah’a aidiz ve kuşkusuz O’na döneceğiz” derler. İşte Rablerinin lütufları ve rahmeti bunlar içindir ve işte doğru yola ulaşmış olanlar da bunlardır. (Bakara 155-157)

“Evlatlarım! Haydi gidin! Yûsuf ve kardeşini arayıp bulmaya çalışın. Sakın Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü kâfirlerden başkası Allah’ın rahmetinden ümit kesmez” dedi.(Yusuf 87)


Selamünaleyküm.

bunları bilmek ve duymak biraz içimi rahatlatıyor,hayata
güzel bakmaya çalışıyorum,aksi takdirde 22 yaşında herşeyini inşa etmiş tam evlenme aşamasındayken boktan bi uçkura yenik düşüp,hayattaki çoğu hayalini kaybetme eşiğine gelmek kahrediyor,insani bitiren yaşayamadiklari değil,yaşama ihtimali olup da yaşayamadıkları.

Yaşadığın düşünceler çok normal, hiçbirimiz için kolay değil ve olmadı gerçekten. Ancak bu ayetleri paylaşmamın sebebi bizi ve hayatı yarattığını inandığımız, her şeyin onun bilgisi dahilinde olduğuna inandığımız bir yaratıcının bize içinde bulunduğumuz durumun normal olduğunu bize aktarması. Bütün her şey onun mülkiyetindeyse şöyle böyle oldu olacak diye korkmana gerek yok, durumlarla ilgili kontrol sandığın kadar senin elinde değil ve aldığım nefes kadar eminim ki şuanki durumun kördüğüm gibi görünse de sonra daha farklı bir yola evrilmiş olacak. Yani sen ebedi hayatında nokta kadar bir zaman dilimi içerisinde çeşitli imtihanlara sokuluyorsun ve emin olki bir gün bu hastalık geçtiğinde daha farklı bir imtihana sokulacaksın. Bende de senin yaşında başlamıştı hastalık. Başında yaşadıklarımı, düşüncelerimi tarif edemem ancak bu hastalık zamanla beni olgunlaştıran, beni güçlü yapan, hayatın farklı yönlerini keşfetmemi kamçılayan bir araç oldu. O yüzden umutsuzluğa düşme, sendeki görevini de tamamlayınca gidicek eminim.

hocam en azından şahsi olarak bi cinsel bulaşım var,bu benim kendi irademin yapmış olduğu hata sonucu ortaya çıkan problem.Nihayetinde cenab-i allah bana sıhhat vermişti.bu ağrılar stres,ve ailenin hüznüyle yaşamak çok zorve olağandışı.,