Klamidyal prostatit ve Klamidya enfeksiyonlarının önemi.
Gönderilme zamanı: 25.03.2023 - 19:24
Giriş.
Chlamydia trachomatis son zamanlarda semptomatik veya asemptomatik genital sistem enfeksiyonlarına ve kısırlığa neden olan en önemli patojenlerden biri olarak ortaya çıkmıştır. Şu anda laboratuvarımızda, daha önce "bakteriyel" olarak adlandırılan negatif kültürlerle başvuran prostatit hastalarının üçte ikisinden fazlası, immün-floresan boyama ile değerlendirilen Chlamydia elementer cisimcikleri ile ortaya çıkıyor. Bu nedenle, bu organizmanın kronik prostatitin en önemli nedeni olduğuna inanıyoruz.
Chlamydia'nın benzersiz yaşam döngüsü, canlı dokular üzerindeki etkisi ve bağışıklık sistemi ile etkileşimi hakkında kapsamlı bilgi, doğru tanı koymak ve durum için uygun tedaviyi tasarlamak için gereklidir. Bu organizmanın hem infertil popülasyonlardan hem de semptomatik prostatitli hastalardan izolasyon oranının yüksek olması, Chlamydia mikrobiyolojisinin ve Chlamydia'nın neden olduğu patolojinin temel özelliklerinin iskeletsel bir özetini vermeyi gerekli kılmaktadır.
Mikrobiyoloji
Chlamydia cinsinin üyeleri, virüslerden farklı olarak, hücre içi bir gelişim aşaması, ağsı cisim (RB) ve oldukça bulaşıcı bir hücre dışı form olan temel vücut (EB) sergileyen benzersiz bakterilerdir. Organizmanın üremesi, beslenme için konağın hücre bileşenlerine bağlı olarak zorunlu hücre içidir. Histolojik örneklerde Gram negatif boyanma gösterirler. Bu bakteriler insanlarda ve hayvanlarda çok sayıda göz, genital ve solunum yolu enfeksiyonuna neden olabilir.
Organizmaların genetik içeriğindeki küçük farklılıklar, dört ana türe sınıflandırmaya izin verir. C. trachomatis, C. pneumoniae, C. psittaci ve C. pecorum.
Bu grupların her biri içinde bireysel serovarlar, belirli yüzey proteinleri, antijenlerdeki farklılıklarla ayrılır. Serovarlar, organizmaların alt tür düzeyinde sınıflandırılmasını sağlar.
Oküler enfeksiyon, Trachoma'ya (en yaygın önlenebilir kör edici tropikal hastalık) neden olan Chlamydia trachomatis'in belirgin serovarından kaynaklanır.
Erkeklerde Chlamydia trachomatis, spesifik olmayan üretrit (NSU), prostatit ve epididimitin bir numaralı nedenidir.
Chlamydia pneumoniae'nin hafif solunum yolu enfeksiyonlarına neden olduğu uzun süredir biliniyordu, ancak son zamanlarda ateroskleroz, erişkin başlangıçlı astım ve diğer bazı kronik hastalıklarla ilişkili önemli bir patojen olarak ortaya çıktı.
Chlamydia psittaci zoonotik bir bakteri (hayvanlarda hayvanlardan insanlara bulaşabilen hastalıklara neden olur), kümes hayvanları ve çiftçilik endüstrisinde çalışanlar ve enfekte kuş türlerine maruz kalan kişiler için mesleki bir tehlike oluşturur. Chlamydia pecorum herhangi bir insan hastalığı ile ilişkilendirilmemiştir.
Klamidya enfeksiyonu ve Bağışıklık Tepkisi
Temel vücut, Chlamydia'nın oldukça bulaşıcı formudur.
Chlamydia enfeksiyonunu takiben hem spesifik kan kaynaklı hem de T lenfositleri (timüs kaynaklı lenfositler) hücre aracılı immün yanıtlar ortaya çıkar. Nazofaringeal, genital ve anal mukozal yüzeyler elementer organlar için en önemli giriş yerleridir. Özelleşmiş bağışıklık hücreleri, yüzeylerinde Chlamydia yüzey zarının (antijenler) belirli karakteristik protein gruplarını mukozal epitelden lenf düğümlerine taşıyacaklardır. Burada T lenfositleri yanıt verir ve enfeksiyonun giriş bölgesine göç eder. Anti-Chlamydia bağışıklığı, öncelikle bir T lenfosit yanıtı (CD4+ ve CD8+ Th1) ve bunların enfeksiyon bölgesindeki lokal mukozada yerleşik uzun süreli varlığı ile kurulur. Enfeksiyon ayrıca bir dizi yardımcı uyarıcıyı (IL-1, IL-12, ICAM-1, LFA-3, CD40 ve B7 molekülleri) aktive eder.
T lenfosit yanıtına ek olarak, salgılayıcı ve sistemik antikorları içeren spesifik hümoral bağışıklık yanıtları, koruyucu bağışıklıkta rol oynar.
Hümoral ve hücre aracılı bağışıklık, Chlamydia enfeksiyonunu temizlemek için işbirliği yapar.
Chlamydia elimine edildikten sonra, T hücreleri, korunmuş enfeksiyon hafızası ile mukozada kalır. Yeni bir enfeksiyon durumunda, bu hücreler derhal yanıt verecek ve sonraki enfeksiyonların süresini kısaltacaktır. Sağlıklı bireylerde yeni bir enfeksiyondan sonra hızlı ve güçlü bir T yanıtı, Chlamydia replikasyonunu hızla durduracak, enfeksiyonu temizleyecek, artık antijenleri ortadan kaldıracak ve gizli enfeksiyon oluşumunu önleyecektir.
İnsanlarda, bağışıklık yanıtı derecesinde geniş kapsamlı genetik farklılıklar vardır. Birkaç nesil bakteri ile yaşayabilir ve bir dereceye kadar koruyucu antikorları miras alabilir. Üreme bile mümkündür. Sonraki nesillerde bir veya diğer bireyde enfeksiyonun damgalarının ortaya çıkıp çıkmadığı veya karmaşık gebelikler çok yönlü konulardır. Chlamydia, bağışıklıktan kaçma mekanizmaları geliştirebilir. Yüzey antijenleri değişebilir ve böylece T lenfositleri tarafından tanınmaktan kaçınabilir. Bu tür vakalar Chlamydia gecikmesine veya kalıcılığına, yetersiz kronik konak reaksiyonuna ve doku hasarına yol açabilir. Ayrıca Chlamydia'nın immün-patojenik Chlamydia antijenleri geliştirebileceğinden şüphelenilmektedir. Birkaç Chlamydia trachomatis serovarının dış zar proteini (OMP2),
Farklı serovarlara sahip ek enfeksiyonlar, stresin rolü, enfeksiyon anında bireyin yaşı ve diğer birçok faktör öne sürülmüştür ancak ayrıntılar belirsizdir. Ne yazık ki, son zamanlarda Chlamydia'nın bağışıklıktan kaçma mekanizmaları geliştirebileceği ve immün-patojenik Chlamydia antijenleri üretebileceği anlaşıldı. Bu tür immünosupresif mekanizmalar, Chlamydia gecikmesine veya kalıcılığına, kronik konak reaksiyonuna ve doku hasarına yol açan T yanıtını değiştirme potansiyeline sahiptir. Çok ilaca dirençli Chlamydia suşları ve tekli ilaç rejimlerine karşı hızla gelişen direnç özel ilgi konusudur.
Dişi Hastalık
Kadınlarda, Chlamydia trachomatis'in çeşitli serovarları ile enfeksiyonlar, birincil cinsel yolla bulaşan hastalıklar (STD'ler) olarak servisit ve üretrite yol açar. Pelvik İnflamatuar Hastalık (PID) ve Tubal Faktör Kısırlığı (TFI), genital Chlamydia enfeksiyonunun başlıca komplikasyonlarıdır. Genital Chlamydia enfeksiyonunun HIV ile ilişkili AIDS'e ve insan Papilloma virüsü ile ilişkili servikal displaziye zemin hazırlayabileceğini öne süren raporlar bu endişeleri artırmıştır. Chlamydia trachomatis'in varlığı, artan serviks kanseri riski ile bağımsız olarak ilişkilidir. Kadın genital sistemi özel bir durum arz eder. Dikey veya yatay olarak enfekte olmuş bireylerde Chlamydia trachomatis, puberteye veya cinsel aktivite başlayana kadar vajinal kanalda semptomsuz olarak kalabilir. Chlamydia üst bölmeye ya ilk menstrüasyonun ardından hızlı yüzey büyümesiyle ya da hareketli spermler kullanılarak doğrudan transfer yoluyla ulaşabilir. Alt bölme yıllarca asemptomatik Chlamydia enfeksiyonunu barındırabilirken, üst bölme üreme performansında, hormonal değişikliklerde ve immünolojik reaksiyonlarda geniş kapsamlı bir değişiklikle Chlamydia enfeksiyonuna yanıt verecektir.
Kadın genital organlarının bu ikili davranışının anlaşılmaması, ikincil kısırlık vakalarının çoğunun yanlış yönetilmesinin ve Chlamydia'nın neden olduğu pelvik patolojinin nasıl geliştiğinin tam olarak anlaşılmamasının ardındaki en yaygın nedendir. Hamilelik, rahmin baskılanmış bir bağışıklık durumu, genellikle tespit edilemeyen bir Chlamydia enfeksiyonunun maskesini düşürür.
Erkekte Hastalık
Erkek genital yolu, üretra yoluyla Chlamydia tarafından istila edilir. Hafif ila orta şiddette üretral ağrıyı saatler veya birkaç gün içinde berrak, mukuslu veya kanlı akıntı izler. Enfeksiyon üretranın mukus duvarı boyunca ilerler ve prostatik üretraya ulaştığında tipik semptomların (aciliyet, sık idrara çıkma, dizüri ve noktüri) gelişmesiyle birlikte prostata ve idrar kesesine sıçrar. Genellikle ilerleme o kadar hızlıdır ki hasta sistiti ilk semptom olarak hatırlar. Şimdiye kadar meni, EPS ve idrar tortusu çok sayıda beyaz ve kırmızı kan hücresi ve bakteri formunu ortaya çıkaracaktır.
İlerleyen enfeksiyon, üretrada farklı derecelerde striktürlere ilerleyebilen ve histolojik numunelerde veya trans rektal ultrasonda görülebilen boncuk benzeri skar oluşturur (Şekil 1). Prostatın invazyonu erken skar dokusu, kar taneleri (Resim 2) ve enfeksiyöz skar ilerledikçe üzüm salkımları oluşturabilmektedir (Resim 3). Bunu zamanla prostatın nodüler ve lobüler büyümesi takip eder. Yaralı bölgelerde, asidik koşullar nedeniyle, bakteri kümelerinin etrafında kalsiyum tuzları çökelecektir (Şekil 4). Döngüsel olarak tekrarlayan enfeksiyon, duktus deferenslere ve seminal veziküllere ilerleyecektir. Sonogram incelemesinde, tek taraflı tutulum tek bir Gotik kemeri gösterecek, kemerin ucu ejakülatuar kanal ve median kanal duktus deferens ve yanal olan ise seminal vezikülün çıkış kanalını temsil eder. Çift gotik kemerler bilateral tutulumu temsil eder (Resim 5). Görünüşe göre dikey olarak edinilmiş Chlamydia enfeksiyonu, daha az kalsifikasyonla daha yaygın skarlaşmaya neden oluyor (Şekil 6). Üzüm benzeri boncuk kümeleri nispeten nadirdir.
Seminal veziküllerin tutulumu kademeli olarak salgı astarını yok edecek ve ejakülatın hacmi kademeli olarak azalacaktır. Şekil 4, normal bir seminal vezikülü ve yara dokusunun neredeyse tamamen çalışan bezin yerini aldığı, kronik olarak iltihaplı bir son dönem bezini göstermektedir. Hastayı iyileştirmek için tekrarlanan antibiyotik enjeksiyonları ile uzun süreli bir tedavi kursu gerekliydi.
Prostatitin İlk Epizodunun Tedavisindeki Başlıca Tuzaklar
1. Prostatitte Chlamydia enfeksiyonlarının sıklığının hafife alınması
2. Chlamydia'nın yaşam döngüsü hakkında eksik bilgi.
3. Bu organizmanın sadece antibiyotiklere karşı direnç geliştirmediği, aynı zamanda tespit edilmekten kaçmak için sonsuz kaynaklara sahip olduğu gerçeğinin tam olarak takdir edilmemesi. Chlamydia hem antijenik hem de patojenik potansiyelleri bakımından polimorfiktir.
4. Son olarak, Chlamydia, akut veya kronik prostatitin bu bakterinin dikey olarak kalıtılan suşlarından belirgin bir sebep olmaksızın gelişebileceği basit gerçeği nedeniyle hem hastaları hem de doktorları şaşırtacaktır.
Chlamydia Prostatit Tedavisi
Chlamydia'nın hem hücre dışı hem de hücre içi gelişme formlarının yanı sıra sabit kriptik formlara (sporlar) sahip olması, terapi için özel bir zorluk teşkil etmektedir. Belirli bir 2 ila 3 haftalık süre için yaygın olarak önerilen tekli ilaç rejimleri, mevcut tedavi standardıdır. Chlamydia, tetrasiklin, eritromisin, klindamisin, klaritromisin ve ofloksasin ve sparfloksasin gibi florokinolonlar dahil olmak üzere bir dizi antibiyotiğe in vitro duyarlılık gösterir.
İn vitro duyarlılığa rağmen, bu ajanlarla antibiyotik tedavisinden sonra önemli sayıda hastada Chlamydia enfeksiyonları nüksedecektir. Spesifik ve uygun antibiyotik tedavisine rağmen Chlamydia'nın kalıcılığı üzerine yapılan in vitro çalışmalar, antibiyotiklerin varlığının, latent veya kriptik faz olarak adlandırılan hücre içi, replikasyon yapmayan bir durumun oluşumunu desteklediğini göstermiştir. Kriptik faz, tek ilaç tedavisine hızla dirençli hale gelir ve antibiyotik tedavisi biter bitmez klinik nüks meydana gelir. Alışılmadık değil. ilaç direncinin hızla gelişmesi nedeniyle, semptomların kurs bitmeden geri dönmesi. Bu nedenle, Chlamydia enfeksiyonunu teşhis etmek için güvenilir, doğru yöntemlere acil bir ihtiyaç vardır. dirençli suşların gelişimini önleyen ve Chlamydia'nın hem hücre içi hem de hücre dışı gelişim evrelerine yönelik yeni terapötik yaklaşımlara olan ihtiyacın yanı sıra. Kombine antibiyotiklerle yalnızca erken başlangıçlı, tamamen çok taraflı bir saldırı, kronik bir enfeksiyonun uzun vadeli sekellerini önleyecektir.
Antibiyotik karışımları, her biri Chlamydia yaşam döngüsünün farklı bir aşamasına karşı etkili olan en az iki ajan içermelidir. Bir ajan, Chlamydia yaşam döngüsünün temel vücut evresine karşı, diğeri ise replikasyon evresine ve kriptik evresine karşı etkili olmalıdır. Chlamydia enfeksiyonunun başlangıç aşamasına (yani, Chlamydia EB'nin bir RB'ye geçişi) karşı bir dizi etkili ajan mevcuttur. Bu büyüme fazı, nitroredüktazların yanı sıra elektronları ve elektron transfer proteinlerini içerir. Bu nedenle, Chlamydia enfeksiyonunun bu aşaması, nitroimidazoller, nitrofuranlar ve benzeri ajanların antimikrobiyal etkilerine karşı hassastır. Bu ilaçların mikrobiyal hücre içinde parçalanması, oldukça toksik elektrofilik radikaller oluşturur. En iyi bilinenleri Metronidazol (Flagyl) ve Nitrofurantoin'dir (Macrobid).
Zithromax, Erythromycin, Clarythromycin, Doxicycline, hücre dışı temel vücuda karşı uygun adaylardır.
Yoğun, on günlük (IV ve uterin lavajlar/direkt prostat enjeksiyonları) antibiyotik kurslarımın ardından, 30 ila 60 günlük bir kurs için Zithromax (günde 500 mg) veya Biaxin (günde iki kez 500 mg) sipariş ediyorum. Bu antibiyotikler, aynı süre boyunca günde iki kez 100 mg makrodantin (Macrobid) ile birlikte verilir. İlaçlar iyi tolere edilir. Yaygın olarak reçete edilen diğer ilaçlar arasında Ciprofloxacin ve Levaquin ; her ikisinin de kronik prostatit tedavisinde sınırlı faydası vardır. Günde bir veya iki doz hasta uyumunu sağlar.
Chlamydia aynı zamanda monositleri ve makrofajları enfekte edebildiğinden konakçının etkin temizleme işlevini azaltır, kronik enfeksiyonun gelişmesi için başka bir mekanizma olan eski bir tüberküloz önleyici ilaç olan INH (İsonikotinik asit) yeni terapötik umutlar sunar. Laboratuvar deneylerinde INH, Chlamydia'yı makrofajlardan ve monositlerden yok edebilir ve enfeksiyonla savaşmak için bu hücreleri tam işlevselliğe geri getirebilir.
INH onaylanırsa, Chlamydia'nın yaşam döngüsünün diğer aşamalarını hedefleyen ajanlarla birlikte kullanılması gerekecektir.
Klamidya Enfeksiyonunda Prostatın Sonogram Görüntüleri
Büyütmek için tıklayın
1 Klamidya enfeksiyonunun erken evresinde prostatik üretranın duvarının içinde skarlı alanlar gibi "boncuklar" oluşur. 2 Enfeksiyonun üretradan prostatın kendisine yayılmasından sonra, skar alanları narin "Kar taneleri" gibi görünür. 3. Daha uzun süreli enfeksiyondan sonra daha yoğun yara dokusu oluşur ve "Üzüm Salkımları" benzeri yapılar olarak ortaya çıkar. 4. Zamanla boncuk kümeleri birleşir ve kalsiyum tuzları birikir.
5. Kronik bir enfeksiyon, hem duktus deferentlerin hem de seminal veziküllerin terminal kanallarının tüm intraprostatik segmentinde skarlaşmaya neden olabilir. Aşırı bir durum, "Çifte Gotik Kemerlerin" oluşumudur. Kemerlerin iki medyan bölümü iki duktus deferenti temsil ederken, yanal bölümler seminal veziküllerin iki boşaltım kanalıdır. İki taraflı olarak, kemerlerin ucu, iki yapının boşalma kanallarına kaynaşmasını temsil eder.
6. Kronik prostatitli bir prostatın sonografik görüntüsü. Prostatit başlangıcının herhangi bir cinsel aktivite ile bilinen bir ilişkisi yoktu. Bununla birlikte, enfeksiyöz üreme komplikasyonlarının güçlü ebeveyn öyküsü kaydedildi. Babası BPH'den muzdaripti. Klamidya testi negatif çıktı. Chlamydia prostatiti ile ilişkili tipik lokal skarlaşma fenomeninin olmadığına dikkat edin. Yara izi daha yaygın görünür ve prostatın çoğunu içerir.
http://www.fertilitysolution.com/Treatm ... titis.html
Chlamydia trachomatis son zamanlarda semptomatik veya asemptomatik genital sistem enfeksiyonlarına ve kısırlığa neden olan en önemli patojenlerden biri olarak ortaya çıkmıştır. Şu anda laboratuvarımızda, daha önce "bakteriyel" olarak adlandırılan negatif kültürlerle başvuran prostatit hastalarının üçte ikisinden fazlası, immün-floresan boyama ile değerlendirilen Chlamydia elementer cisimcikleri ile ortaya çıkıyor. Bu nedenle, bu organizmanın kronik prostatitin en önemli nedeni olduğuna inanıyoruz.
Chlamydia'nın benzersiz yaşam döngüsü, canlı dokular üzerindeki etkisi ve bağışıklık sistemi ile etkileşimi hakkında kapsamlı bilgi, doğru tanı koymak ve durum için uygun tedaviyi tasarlamak için gereklidir. Bu organizmanın hem infertil popülasyonlardan hem de semptomatik prostatitli hastalardan izolasyon oranının yüksek olması, Chlamydia mikrobiyolojisinin ve Chlamydia'nın neden olduğu patolojinin temel özelliklerinin iskeletsel bir özetini vermeyi gerekli kılmaktadır.
Mikrobiyoloji
Chlamydia cinsinin üyeleri, virüslerden farklı olarak, hücre içi bir gelişim aşaması, ağsı cisim (RB) ve oldukça bulaşıcı bir hücre dışı form olan temel vücut (EB) sergileyen benzersiz bakterilerdir. Organizmanın üremesi, beslenme için konağın hücre bileşenlerine bağlı olarak zorunlu hücre içidir. Histolojik örneklerde Gram negatif boyanma gösterirler. Bu bakteriler insanlarda ve hayvanlarda çok sayıda göz, genital ve solunum yolu enfeksiyonuna neden olabilir.
Organizmaların genetik içeriğindeki küçük farklılıklar, dört ana türe sınıflandırmaya izin verir. C. trachomatis, C. pneumoniae, C. psittaci ve C. pecorum.
Bu grupların her biri içinde bireysel serovarlar, belirli yüzey proteinleri, antijenlerdeki farklılıklarla ayrılır. Serovarlar, organizmaların alt tür düzeyinde sınıflandırılmasını sağlar.
Oküler enfeksiyon, Trachoma'ya (en yaygın önlenebilir kör edici tropikal hastalık) neden olan Chlamydia trachomatis'in belirgin serovarından kaynaklanır.
Erkeklerde Chlamydia trachomatis, spesifik olmayan üretrit (NSU), prostatit ve epididimitin bir numaralı nedenidir.
Chlamydia pneumoniae'nin hafif solunum yolu enfeksiyonlarına neden olduğu uzun süredir biliniyordu, ancak son zamanlarda ateroskleroz, erişkin başlangıçlı astım ve diğer bazı kronik hastalıklarla ilişkili önemli bir patojen olarak ortaya çıktı.
Chlamydia psittaci zoonotik bir bakteri (hayvanlarda hayvanlardan insanlara bulaşabilen hastalıklara neden olur), kümes hayvanları ve çiftçilik endüstrisinde çalışanlar ve enfekte kuş türlerine maruz kalan kişiler için mesleki bir tehlike oluşturur. Chlamydia pecorum herhangi bir insan hastalığı ile ilişkilendirilmemiştir.
Klamidya enfeksiyonu ve Bağışıklık Tepkisi
Temel vücut, Chlamydia'nın oldukça bulaşıcı formudur.
Chlamydia enfeksiyonunu takiben hem spesifik kan kaynaklı hem de T lenfositleri (timüs kaynaklı lenfositler) hücre aracılı immün yanıtlar ortaya çıkar. Nazofaringeal, genital ve anal mukozal yüzeyler elementer organlar için en önemli giriş yerleridir. Özelleşmiş bağışıklık hücreleri, yüzeylerinde Chlamydia yüzey zarının (antijenler) belirli karakteristik protein gruplarını mukozal epitelden lenf düğümlerine taşıyacaklardır. Burada T lenfositleri yanıt verir ve enfeksiyonun giriş bölgesine göç eder. Anti-Chlamydia bağışıklığı, öncelikle bir T lenfosit yanıtı (CD4+ ve CD8+ Th1) ve bunların enfeksiyon bölgesindeki lokal mukozada yerleşik uzun süreli varlığı ile kurulur. Enfeksiyon ayrıca bir dizi yardımcı uyarıcıyı (IL-1, IL-12, ICAM-1, LFA-3, CD40 ve B7 molekülleri) aktive eder.
T lenfosit yanıtına ek olarak, salgılayıcı ve sistemik antikorları içeren spesifik hümoral bağışıklık yanıtları, koruyucu bağışıklıkta rol oynar.
Hümoral ve hücre aracılı bağışıklık, Chlamydia enfeksiyonunu temizlemek için işbirliği yapar.
Chlamydia elimine edildikten sonra, T hücreleri, korunmuş enfeksiyon hafızası ile mukozada kalır. Yeni bir enfeksiyon durumunda, bu hücreler derhal yanıt verecek ve sonraki enfeksiyonların süresini kısaltacaktır. Sağlıklı bireylerde yeni bir enfeksiyondan sonra hızlı ve güçlü bir T yanıtı, Chlamydia replikasyonunu hızla durduracak, enfeksiyonu temizleyecek, artık antijenleri ortadan kaldıracak ve gizli enfeksiyon oluşumunu önleyecektir.
İnsanlarda, bağışıklık yanıtı derecesinde geniş kapsamlı genetik farklılıklar vardır. Birkaç nesil bakteri ile yaşayabilir ve bir dereceye kadar koruyucu antikorları miras alabilir. Üreme bile mümkündür. Sonraki nesillerde bir veya diğer bireyde enfeksiyonun damgalarının ortaya çıkıp çıkmadığı veya karmaşık gebelikler çok yönlü konulardır. Chlamydia, bağışıklıktan kaçma mekanizmaları geliştirebilir. Yüzey antijenleri değişebilir ve böylece T lenfositleri tarafından tanınmaktan kaçınabilir. Bu tür vakalar Chlamydia gecikmesine veya kalıcılığına, yetersiz kronik konak reaksiyonuna ve doku hasarına yol açabilir. Ayrıca Chlamydia'nın immün-patojenik Chlamydia antijenleri geliştirebileceğinden şüphelenilmektedir. Birkaç Chlamydia trachomatis serovarının dış zar proteini (OMP2),
Farklı serovarlara sahip ek enfeksiyonlar, stresin rolü, enfeksiyon anında bireyin yaşı ve diğer birçok faktör öne sürülmüştür ancak ayrıntılar belirsizdir. Ne yazık ki, son zamanlarda Chlamydia'nın bağışıklıktan kaçma mekanizmaları geliştirebileceği ve immün-patojenik Chlamydia antijenleri üretebileceği anlaşıldı. Bu tür immünosupresif mekanizmalar, Chlamydia gecikmesine veya kalıcılığına, kronik konak reaksiyonuna ve doku hasarına yol açan T yanıtını değiştirme potansiyeline sahiptir. Çok ilaca dirençli Chlamydia suşları ve tekli ilaç rejimlerine karşı hızla gelişen direnç özel ilgi konusudur.
Dişi Hastalık
Kadınlarda, Chlamydia trachomatis'in çeşitli serovarları ile enfeksiyonlar, birincil cinsel yolla bulaşan hastalıklar (STD'ler) olarak servisit ve üretrite yol açar. Pelvik İnflamatuar Hastalık (PID) ve Tubal Faktör Kısırlığı (TFI), genital Chlamydia enfeksiyonunun başlıca komplikasyonlarıdır. Genital Chlamydia enfeksiyonunun HIV ile ilişkili AIDS'e ve insan Papilloma virüsü ile ilişkili servikal displaziye zemin hazırlayabileceğini öne süren raporlar bu endişeleri artırmıştır. Chlamydia trachomatis'in varlığı, artan serviks kanseri riski ile bağımsız olarak ilişkilidir. Kadın genital sistemi özel bir durum arz eder. Dikey veya yatay olarak enfekte olmuş bireylerde Chlamydia trachomatis, puberteye veya cinsel aktivite başlayana kadar vajinal kanalda semptomsuz olarak kalabilir. Chlamydia üst bölmeye ya ilk menstrüasyonun ardından hızlı yüzey büyümesiyle ya da hareketli spermler kullanılarak doğrudan transfer yoluyla ulaşabilir. Alt bölme yıllarca asemptomatik Chlamydia enfeksiyonunu barındırabilirken, üst bölme üreme performansında, hormonal değişikliklerde ve immünolojik reaksiyonlarda geniş kapsamlı bir değişiklikle Chlamydia enfeksiyonuna yanıt verecektir.
Kadın genital organlarının bu ikili davranışının anlaşılmaması, ikincil kısırlık vakalarının çoğunun yanlış yönetilmesinin ve Chlamydia'nın neden olduğu pelvik patolojinin nasıl geliştiğinin tam olarak anlaşılmamasının ardındaki en yaygın nedendir. Hamilelik, rahmin baskılanmış bir bağışıklık durumu, genellikle tespit edilemeyen bir Chlamydia enfeksiyonunun maskesini düşürür.
Erkekte Hastalık
Erkek genital yolu, üretra yoluyla Chlamydia tarafından istila edilir. Hafif ila orta şiddette üretral ağrıyı saatler veya birkaç gün içinde berrak, mukuslu veya kanlı akıntı izler. Enfeksiyon üretranın mukus duvarı boyunca ilerler ve prostatik üretraya ulaştığında tipik semptomların (aciliyet, sık idrara çıkma, dizüri ve noktüri) gelişmesiyle birlikte prostata ve idrar kesesine sıçrar. Genellikle ilerleme o kadar hızlıdır ki hasta sistiti ilk semptom olarak hatırlar. Şimdiye kadar meni, EPS ve idrar tortusu çok sayıda beyaz ve kırmızı kan hücresi ve bakteri formunu ortaya çıkaracaktır.
İlerleyen enfeksiyon, üretrada farklı derecelerde striktürlere ilerleyebilen ve histolojik numunelerde veya trans rektal ultrasonda görülebilen boncuk benzeri skar oluşturur (Şekil 1). Prostatın invazyonu erken skar dokusu, kar taneleri (Resim 2) ve enfeksiyöz skar ilerledikçe üzüm salkımları oluşturabilmektedir (Resim 3). Bunu zamanla prostatın nodüler ve lobüler büyümesi takip eder. Yaralı bölgelerde, asidik koşullar nedeniyle, bakteri kümelerinin etrafında kalsiyum tuzları çökelecektir (Şekil 4). Döngüsel olarak tekrarlayan enfeksiyon, duktus deferenslere ve seminal veziküllere ilerleyecektir. Sonogram incelemesinde, tek taraflı tutulum tek bir Gotik kemeri gösterecek, kemerin ucu ejakülatuar kanal ve median kanal duktus deferens ve yanal olan ise seminal vezikülün çıkış kanalını temsil eder. Çift gotik kemerler bilateral tutulumu temsil eder (Resim 5). Görünüşe göre dikey olarak edinilmiş Chlamydia enfeksiyonu, daha az kalsifikasyonla daha yaygın skarlaşmaya neden oluyor (Şekil 6). Üzüm benzeri boncuk kümeleri nispeten nadirdir.
Seminal veziküllerin tutulumu kademeli olarak salgı astarını yok edecek ve ejakülatın hacmi kademeli olarak azalacaktır. Şekil 4, normal bir seminal vezikülü ve yara dokusunun neredeyse tamamen çalışan bezin yerini aldığı, kronik olarak iltihaplı bir son dönem bezini göstermektedir. Hastayı iyileştirmek için tekrarlanan antibiyotik enjeksiyonları ile uzun süreli bir tedavi kursu gerekliydi.
Prostatitin İlk Epizodunun Tedavisindeki Başlıca Tuzaklar
1. Prostatitte Chlamydia enfeksiyonlarının sıklığının hafife alınması
2. Chlamydia'nın yaşam döngüsü hakkında eksik bilgi.
3. Bu organizmanın sadece antibiyotiklere karşı direnç geliştirmediği, aynı zamanda tespit edilmekten kaçmak için sonsuz kaynaklara sahip olduğu gerçeğinin tam olarak takdir edilmemesi. Chlamydia hem antijenik hem de patojenik potansiyelleri bakımından polimorfiktir.
4. Son olarak, Chlamydia, akut veya kronik prostatitin bu bakterinin dikey olarak kalıtılan suşlarından belirgin bir sebep olmaksızın gelişebileceği basit gerçeği nedeniyle hem hastaları hem de doktorları şaşırtacaktır.
Chlamydia Prostatit Tedavisi
Chlamydia'nın hem hücre dışı hem de hücre içi gelişme formlarının yanı sıra sabit kriptik formlara (sporlar) sahip olması, terapi için özel bir zorluk teşkil etmektedir. Belirli bir 2 ila 3 haftalık süre için yaygın olarak önerilen tekli ilaç rejimleri, mevcut tedavi standardıdır. Chlamydia, tetrasiklin, eritromisin, klindamisin, klaritromisin ve ofloksasin ve sparfloksasin gibi florokinolonlar dahil olmak üzere bir dizi antibiyotiğe in vitro duyarlılık gösterir.
İn vitro duyarlılığa rağmen, bu ajanlarla antibiyotik tedavisinden sonra önemli sayıda hastada Chlamydia enfeksiyonları nüksedecektir. Spesifik ve uygun antibiyotik tedavisine rağmen Chlamydia'nın kalıcılığı üzerine yapılan in vitro çalışmalar, antibiyotiklerin varlığının, latent veya kriptik faz olarak adlandırılan hücre içi, replikasyon yapmayan bir durumun oluşumunu desteklediğini göstermiştir. Kriptik faz, tek ilaç tedavisine hızla dirençli hale gelir ve antibiyotik tedavisi biter bitmez klinik nüks meydana gelir. Alışılmadık değil. ilaç direncinin hızla gelişmesi nedeniyle, semptomların kurs bitmeden geri dönmesi. Bu nedenle, Chlamydia enfeksiyonunu teşhis etmek için güvenilir, doğru yöntemlere acil bir ihtiyaç vardır. dirençli suşların gelişimini önleyen ve Chlamydia'nın hem hücre içi hem de hücre dışı gelişim evrelerine yönelik yeni terapötik yaklaşımlara olan ihtiyacın yanı sıra. Kombine antibiyotiklerle yalnızca erken başlangıçlı, tamamen çok taraflı bir saldırı, kronik bir enfeksiyonun uzun vadeli sekellerini önleyecektir.
Antibiyotik karışımları, her biri Chlamydia yaşam döngüsünün farklı bir aşamasına karşı etkili olan en az iki ajan içermelidir. Bir ajan, Chlamydia yaşam döngüsünün temel vücut evresine karşı, diğeri ise replikasyon evresine ve kriptik evresine karşı etkili olmalıdır. Chlamydia enfeksiyonunun başlangıç aşamasına (yani, Chlamydia EB'nin bir RB'ye geçişi) karşı bir dizi etkili ajan mevcuttur. Bu büyüme fazı, nitroredüktazların yanı sıra elektronları ve elektron transfer proteinlerini içerir. Bu nedenle, Chlamydia enfeksiyonunun bu aşaması, nitroimidazoller, nitrofuranlar ve benzeri ajanların antimikrobiyal etkilerine karşı hassastır. Bu ilaçların mikrobiyal hücre içinde parçalanması, oldukça toksik elektrofilik radikaller oluşturur. En iyi bilinenleri Metronidazol (Flagyl) ve Nitrofurantoin'dir (Macrobid).
Zithromax, Erythromycin, Clarythromycin, Doxicycline, hücre dışı temel vücuda karşı uygun adaylardır.
Yoğun, on günlük (IV ve uterin lavajlar/direkt prostat enjeksiyonları) antibiyotik kurslarımın ardından, 30 ila 60 günlük bir kurs için Zithromax (günde 500 mg) veya Biaxin (günde iki kez 500 mg) sipariş ediyorum. Bu antibiyotikler, aynı süre boyunca günde iki kez 100 mg makrodantin (Macrobid) ile birlikte verilir. İlaçlar iyi tolere edilir. Yaygın olarak reçete edilen diğer ilaçlar arasında Ciprofloxacin ve Levaquin ; her ikisinin de kronik prostatit tedavisinde sınırlı faydası vardır. Günde bir veya iki doz hasta uyumunu sağlar.
Chlamydia aynı zamanda monositleri ve makrofajları enfekte edebildiğinden konakçının etkin temizleme işlevini azaltır, kronik enfeksiyonun gelişmesi için başka bir mekanizma olan eski bir tüberküloz önleyici ilaç olan INH (İsonikotinik asit) yeni terapötik umutlar sunar. Laboratuvar deneylerinde INH, Chlamydia'yı makrofajlardan ve monositlerden yok edebilir ve enfeksiyonla savaşmak için bu hücreleri tam işlevselliğe geri getirebilir.
INH onaylanırsa, Chlamydia'nın yaşam döngüsünün diğer aşamalarını hedefleyen ajanlarla birlikte kullanılması gerekecektir.
Klamidya Enfeksiyonunda Prostatın Sonogram Görüntüleri
Büyütmek için tıklayın
1 Klamidya enfeksiyonunun erken evresinde prostatik üretranın duvarının içinde skarlı alanlar gibi "boncuklar" oluşur. 2 Enfeksiyonun üretradan prostatın kendisine yayılmasından sonra, skar alanları narin "Kar taneleri" gibi görünür. 3. Daha uzun süreli enfeksiyondan sonra daha yoğun yara dokusu oluşur ve "Üzüm Salkımları" benzeri yapılar olarak ortaya çıkar. 4. Zamanla boncuk kümeleri birleşir ve kalsiyum tuzları birikir.
5. Kronik bir enfeksiyon, hem duktus deferentlerin hem de seminal veziküllerin terminal kanallarının tüm intraprostatik segmentinde skarlaşmaya neden olabilir. Aşırı bir durum, "Çifte Gotik Kemerlerin" oluşumudur. Kemerlerin iki medyan bölümü iki duktus deferenti temsil ederken, yanal bölümler seminal veziküllerin iki boşaltım kanalıdır. İki taraflı olarak, kemerlerin ucu, iki yapının boşalma kanallarına kaynaşmasını temsil eder.
6. Kronik prostatitli bir prostatın sonografik görüntüsü. Prostatit başlangıcının herhangi bir cinsel aktivite ile bilinen bir ilişkisi yoktu. Bununla birlikte, enfeksiyöz üreme komplikasyonlarının güçlü ebeveyn öyküsü kaydedildi. Babası BPH'den muzdaripti. Klamidya testi negatif çıktı. Chlamydia prostatiti ile ilişkili tipik lokal skarlaşma fenomeninin olmadığına dikkat edin. Yara izi daha yaygın görünür ve prostatın çoğunu içerir.
http://www.fertilitysolution.com/Treatm ... titis.html