ARAŞTIRMA MAKALESİ: GÖZLEMSEL ÇALIŞMA
Kronik prostatit/kronik pelvik ağrı sendromunda ağrı bozukluğunun tedavisi için doksazosin ile kombine duloksetin hidroklorürün klinik çalışması
gözlemsel bir çalışma
Zhang, Mingxin MD; Li, Hanzhong MBBS; Ji, Zhigang MBBS; Dong, Dexin MD; Yan, Su MBBS *
Kronik prostatit/kronik pelvik ağrı sendromunda (CP) ağrı bozukluğunun tedavisinde seçici 5-serotonin ve norepinefrin geri alım inhibitörü duloksetin hidroklorür ve alfa-adrenerjik reseptör blokeri (alfa-bloker) doksazosin mesilat kontrollü tabletlerin güvenliğini ve etkinliğini araştırmak. /CPPS).
Toplamda 150 hasta alındı ve 126 hasta çalışmayı tamamladı (doksazosin grubunda 41 hasta, sertralin grubunda 41 hasta ve duloksetin grubunda 44 hasta). Bu açık randomize 6 aylık bir çalışmaydı. Tanı kriterlerini karşılayan CP/CPPS hastaları randomize olarak 3 gruba ayrıldı. Duloksetin grubundaki hastalara günde bir kez doksazosin 4 mg + duloksetin 30 mg verildi ve bir hafta sonra duloksetin dozu 60 mg'a çıkarıldı. Doksazosin grubundaki hastalara günde bir kez 4 mg doksazosin verildi. Sertralin grubundaki hastalara günde bir kez doksazosin 4 mg + sertralin 50 mg verildi. Ulusal Sağlık Enstitüleri Kronik Prostatit Semptom İndeksi (NIH-CPSI) skoru, kısa formlu McGill Ağrı anketi (SF-MPQ), ve hastane anksiyete ve depresyon ölçeği (HAD) tedaviden sonraki 1, 3 ve 6 aylık takiplerde değerlendirmeler için uygulandı. yaşam kalitesi (QOL) ve SF-MPQ ve HAD ve QOL arasında hafif pozitif anlamlı korelasyonlar. Doksazosin grubunda etkin oran 1, 3 ve 6 ay sonra sırasıyla %4.88, %19.51 ve %56.10 idi (P < 0.05). Doksazosin grubunda SF-MPQ skoru 1, 3 ve 6 ay sonra sırasıyla 1.80 ± 1.29, 2.66 ± 1.57 ve 3.24 ± 1.67'ye düştü ( P < 0.05). Doksazosin grubunda HAD skoru sırasıyla 1, 3 ve 6 ay sonra 2.24 ± 2.17, 4 ± 2.11 ve 4.90 ± 2.62'ye düştü ( P < 0.05). Sertralin grubunda etkin oran 1, 3 ve 6 ay sonra sırasıyla %9.76, %36.59 ve %63.41 idi. Sertralin grubunda SF-MPQ skoru 1, 3 ve 6 ay sonra sırasıyla 1.76 ± 1.28, 3.07 ± 2 ve 3.93 ± 2.53'e düştü ( P < 0.05). Sertralin grubunda HAD skoru 1, 3 ve 6 ay sonra sırasıyla 3,56 ± 4,11, 5,73 ± 5,26 ve 7,27 ± 6,50'ye geriledi ( P< 0.05). Duloksetin grubunda etkin oran 1, 3 ve 6 ay sonra sırasıyla %36.36, %88.64 ve %88.64 idi. Duloksetin grubunda SF-MPQ skoru 1, 3 ve 6 ay sonra sırasıyla 3.61 ± 2.54, 6.05 ± 3.66 ve 7.41 ± 4.26'ya düştü ( P < 0.05). Duloksetin grubunda HAD skoru 1, 3 ve 6 ay sonra sırasıyla 3.14 ± 3.28, 6.93 ± 3.90 ve 9.43 ± 4.67'ye düştü ( P < 0.05). Duloksetin grubu ile sertralin grubu arasında ve duloksetin grubu ile doksazosin grubu arasında NIH-CPSI skoru ve SF-MPQ skorunun azalmasında anlamlı farklılıklar vardı ( P< 0.01). Duloksetin grubu ile doksazosin grubu arasında 3. ayda HAD skorundaki azalmada anlamlı farklılıklar vardı ve gruplar arasında 6. ayda HAD skorundaki azalmada anlamlı farklılıklar vardı ( P < 0.05). Duloksetin grubunda, sertralin grubunda ve duloksetin grubunda advers reaksiyonların insidans oranları, hafif ila orta arasında değişen advers olaylarla sırasıyla %29.5, %17 ve %7.3 idi.
Ağrının ana semptomu olan CP/CPPS'de ağrının kapsamı ile zihinsel faktörler arasında açık bir ilişki vardı. Duloksetin ile kombine edilen doksazosin, CP/CPPS'de ağrı bozukluğunun tedavisinde iyi bir güvenlik ve etkinlik sergilemiştir.
1. Giriş
Semptomatik hastaların %90'ından fazlasında kronik prostatit/kronik pelvik ağrı sendromu (CP/CPPS) vardır ve ana semptom pelvik bölgede ağrıdır. [1] Ağrı kalıcı veya tekrarlayıcıdır ve alt karın, perine, testisler veya peniste bulunur. Mevsimlerin veya hastalığın seyrinin değişmesiyle ağrının kapsamı ve özellikleri dalgalanabilir veya değişebilir. [2] Çeşitli işeme semptomları ve cinsel işlev bozukluğu olsun veya olmasın, son 6 ay içinde 3 aydan fazla süren semptomlar. [3]Antibiyotikler, alfa blokerler ve nonsteroid antiinflamatuar ilaçlar gibi birçok tedavi yöntemi CPPS tedavisinde yaygın olarak kullanılmış ancak düşük etkinlik göstermiştir; özellikle CPPS ağrılarının tedavisinde etkinliği sınırlı ve geçiciydi. [4] Tekrarlayan ve tedavisi olmayan hastalıkların neden olduğu fiziksel rahatsızlık ve büyük ekonomik yük, hastanın yaşam kalitesinde (QOL) ciddi hasarlara neden olur.
Trisiklik antidepresanların antidepresan özelliklerinin bulunması nedeniyle kronik ağrı tedavisinde birçok antidepresan ilaç kullanılmıştır. [5] Antidepresan ilaçlar doğrudan veya dolaylı olarak opioid, histamin, kolinerjik, 5-serotonin ve diğer reseptörler veya iyon kanalları üzerinde analjezik etki gösterecek şekilde etki gösterirler. [6]Birkaç randomize, çift kör, plasebo kontrollü çalışma, amitriptilin gibi trisiklik antidepresanların iyi analjezik etkileri olduğunu doğrulamıştır. Duloksetin hidroklorür, çeşitli kronik ağrı türlerinin tedavisinde iyi etkinlik ve tolere edilebilirliğe sahip yeni bir seçici 5-serotonin ve norepinefrin geri alım inhibitörü (SNRI) antidepresan ilacıdır ve Uluslararası Ağrı Araştırmaları Derneği tarafından önerilen birinci basamak ilaçtır. diyabetik periferik nöropatik ağrı, postherpetik nevralji ve fibromiyalji gibi kronik ağrı sendromları. [7] CPPS'de kronik ağrı tedavisi için alfa bloker doksazosin ile kombine duloksetin hidroklorür kullanıldı ve kontrol grupları bir doksazosin grubu ve bir sertralin (seçici 5-serotonin geri alım inhibitörü [SSRI] doksazosin ile birleştirilmiş sertralin hidroklorür) grubuydu. güvenliğini ve etkinliğini araştırın.
2 Malzemeler ve yöntemler
2.1 Deneysel tasarım
Bu, 3 fazlı prospektif, açık etiketli bir çalışmaydı. Aşama I, bir haftalık bir tarama ve kayıt dönemidir. Faz II, 6 ay sürecek olan tedavi sürecidir. Uygun hastalar bilgisayar destekli sesli telefon sistemi ile rastgele 3 eşit büyüklükte gruba ayrılacaktır. Gruplar bir doksazosin grubu (doksazosin 4 mg qd), bir doksazosin + sertralin grubudur (doksazosin dozu doksazosin grubuyla aynı, sertralin 50 mg/gün; etkinlik ve tolere edilebilirliğe göre doz ayarlanabilir. 25 mg veya 100 mg'a kadar) ve bir doksazosin + duloksetin grubu (doksazosin dozu, doksazosin grubuyla aynıdır ve duloksetin 30 mg/gün; bir hafta sonra doz 60 mg/gün'e çıkarılır; daha sonra, tedavi geçersizse veya hasta dozu tolere edemiyorsa, doz 120 mg/gün'e ayarlanabilir, dozaj tekrar 60 mg/d'ye ayarlanabilir). Aşama III, 2 hafta süren yoksunluk dönemidir. Tedavisini tamamlayan hastalar bu döneme geçecektir. Geri çekme süresinin amacı, yoksunluk reaksiyonlarının insidansını azaltmaktır ve yoksunluk tamamlanana kadar dozaj kademeli olarak azaltılacaktır. 3 gruptaki hastalar etkinlik ve güvenliği değerlendirmek için 1, 3 ve 6. aylarda takip edilecektir.
Deneysel tasarım, Helsinki Deklarasyonu'nun ahlaki ilkelerine ve uygulanmasına göre geliştirilmiştir. Pekin Birliği Tıp Fakültesi Hastanesi Etik Kurulu, deney için bilgilendirilmiş onam gerektirir ve imzalı bilgilendirilmiş onam alınmadan önce gerçekleştirilen hiçbir deney yoktur. Çalışmaya dahil edilen tüm bireysel katılımcılardan bilgilendirilmiş onam alındı.
2.2 Dahil edilme kriterleri
Hastanemiz Üroloji Anabilim Dalı'nda en az 3 aydır pelvik bölgede rahatsızlık veya ağrı şikayeti ile CP/CPPS tanısı alan 18 yaş üstü erkek hastalar kayıt altına alınacaktır. Ulusal Sağlık Enstitüleri Kronik Prostatit Semptom İndeksi (NIH-CPSI) skoru ≥15 puan, [8] ve NIH-CPSI ağrı skoru ≥4 puan olmalıdır. [9]
Ana hariç tutma kriterleri aşağıdaki gibidir: CP/CPPS veya geçmişte başka herhangi bir nedenle doksazosin veya diğer alfa-adrenerjik reseptör blokerleri ile tedavi; idrar yolu enfeksiyonu (idrar kültüründe >100.000 CFU bakteri/mL); son 3 ayda genital herpes; Son bir yılda 3 ay süreyle 5α-redüktaz inhibitörü; pelvik bölge semptomları olmayan tek taraflı testis ağrısı; üriner veya üreme sistemi kanseri; enflamatuar barsak hastalığı; aktif üretral darlık; prostat veya mesane ameliyatı öyküsü; nörojenik mesane; veya güçlü bir P-3A4 enzim inhibitörü (ketokonazol, itrakonazol, ritonavir, vb.) veya eritromisin kullanımı. Mani, bipolar bozukluk, psikozu olan veya araştırmacılar tarafından intihar riski olarak tanımlanan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Ek olarak,
2.3 Gruplar
Denekler Ocak 2011'den Ocak 2012'ye kadar kaydedildi ve son takip zamanı Temmuz 2012'ydi. Kriterler altında toplam 150 hasta kaydedildi ve tüm hastalar rastgele 3 tedavi grubuna ayrıldı, doksazosin grubu, sertralin grubu ve duloksetin grubu; her grupta 50 hasta vardı. Toplam 24 hasta deneyi tamamlamadı (doksazosin grubunda 9, sertralin grubunda 9 ve duloksetin grubunda 6) ve ana nedenler 8 hastada (%33,3, grupta 2 hasta) advers ilaç reaksiyonlarıydı. doksazosin grubu, sertralin grubunda 3 hasta ve duloksetin grubunda 3 hasta); 9 hastada zayıf etkinlik (%37.5, doksazosin grubunda 5 hasta, sertralin grubunda 3 hasta ve duloksetin grubunda 1 hasta); ve 7 hastada takip kaybı (%29.2,
2.4 Değerlendirme kriterleri
Ana indeks NIH-CPSI skoruydu. İyileştirici indeks, Nickel ve ark. tarafından önerildiği gibi NIH-CPSI puanının ≥ %25 artmasını ve en az 6 puan azalmasını gerektiriyordu. [10] NIH-CPSI ölçeğindeki toplam olası puan 43 puandır ve 3 ana semptomu hesaba katar: ağrı (yer, sıklık ve şiddet; 0–21), idrara çıkma (tahriş ve obstrüktif semptomlar; 0–10). ) ve QOL üzerindeki olumsuz etki (0-12). [8] Kısa form McGill ağrı anketinde (SF-MPQ), toplam puanlar 0 ila 45'tir ve duyusal 0 ila 33 ve afektif 0 ila 12 tanımlayıcıları içerir; puan ne kadar yüksekse, ağrı o kadar şiddetlidir. [11]Hastane anksiyete ve depresyon ölçeği (HAD) de kullanıldı (toplam puanlar 0-42, puan ne kadar yüksekse anksiyete ve depresyon o kadar şiddetliydi). [12]
2.5 Güvenlik değerlendirmesi
Advers olaylar, toksisite standardına ve organ sistemine göre kısaca gözden geçirilir. Her deneğin ve her sistemin toksisite etkileri değerlendirilir ve her katılımcının her sistemi 1 advers olay olarak değerlendirilir. Belirli bir katılımcının aynı organda birden fazla yan etkisi varsa, en ciddi olaylar kaydedilecektir. Her deney grubundaki advers olaylar değerlendirildi.
2.6 İstatistiksel analiz
İstatistiksel analiz için IBM SPSS Statistics yazılımı kullanılmaktadır. 3 grup arasındaki indeks karşılaştırması için tek faktörlü varyans analizi, çoklu karşılaştırmalar için LSD yöntemi için homojen varyans varsayımı kullanılır. İndekslerin karşılaştırılması için eşleştirilmiş örnek indekslerin T testleri farklı zaman noktalarıdır. SF-MPQ, NIH-CPSI ve HAD analizi için iki değişkenli korelasyon analizi kullanılır. Korelasyon katsayısını hesaplamak için Pearson analizi kullanılır. 2 taraflı anlamlılık testi kullanılır; P < 0.01 oldukça farklı olarak kabul edilir ve P < 0.05 önemli ölçüde farklı olarak kabul edilir.
3. Sonuçlar
3.1 Her gruptaki hastaların başlangıç durumu
3 gruptaki hastaların başlangıç verileri Tablo 1'de gösterilmektedir . Doksazosin grubu, sertralin grubu ve duloksetin grubundaki hastaların yaş ortalamaları sırasıyla 33.59, 32.51 ve 32.78 olup aralarında anlamlı bir fark yoktur. Gruplar arasında ortalama NIH-CPSI başlangıç puanında anlamlı bir farklılık yoktu ve gruplar arasında HAD veya SF-MPQ başlangıç puanında anlamlı bir farklılık yoktu.
T1-28
Tablo 1:3 gruptaki deneklerin temel özellikleri.
3.2 Toplam NIH-CPSI ve HAD puanları ile SF-MPQ ve HAD QOL puanları arasındaki korelasyon
Toplam NIH-CPSI skoru ile HAD skoru arasında hafif pozitif ve anlamlı bir korelasyon vardı, HAD skoru NIH-CPSI skorunun artmasıyla arttı ( Şekil 1 ). QOL ve SF-MPQ arasında orta ve anlamlı bir korelasyon vardı ( Şekil 2 ). Ayrıca, HAD ve QOL arasında hafif bir pozitif korelasyon vardı ( Şekil 3 ) ve SF-MPQ ile HAD arasında hafif bir pozitif korelasyon vardı ( Şekil 4 ).
F1-28
Şekil 1:NIH-CPSI puanı ve HAD puanı arasındaki korelasyon analizi. HAD = hastane anksiyete ve depresyon ölçeği, NIH-CPSI = Ulusal Sağlık Enstitüleri Kronik Prostatit Semptom İndeksi.
F2-28
Şekil 2:NIH-CPSI ve SF-MPQ'nun yaşam kalitesi arasındaki korelasyon analizi. NIH-CPSI = Ulusal Sağlık Enstitüleri Kronik Prostatit Belirti İndeksi, SF-MPQ = kısa biçimli McGill Ağrı anketi.
F3-28
Figür 3:HAD puanı ile yaşam kalitesi indeksi arasındaki korelasyon analizi. HAD = hastane anksiyete ve depresyon ölçeği.
F4-28
Şekil 4:HAD puanı ve SF-MPQ arasındaki korelasyon analizi. HAD = hastane anksiyete ve depresyon ölçeği, SF-MPQ = kısa form McGill Pain anketi.
3.3 NIH-CPSI toplam puanındaki değişiklikler
Tedaviden 1, 3 ve 6 ay sonra doksazosinin etkili oranları sırasıyla %4.88, %19.51 ve %56.10'du; sertralinin etkin oranları sırasıyla %9.76, %36.59 ve %63.41; duloksetinin etkin oranları sırasıyla %36.36, %88.64 ve %88.64 idi. NIH-CPSI'nin etkin oranları ve değişiklikleri Tablo 2'de gösterilmektedir .
T2-28
Tablo 2: 126 hasta için NIH-CPSI skorunun ve etkinlik oranının azaltılması.
NIH-CPSI skorları, uzun süreli tedavi ile kademeli olarak azaldı ve duloksetin grubu, her zaman noktasında en büyük azalmaya ve en yüksek verimliliğe sahipti; doksazosin grubu en küçük azalmaya sahipti ve sertralin grubundaki azalma orta düzeydeydi. Duloksetin grubu ile sertralin grubu arasında ve duloksetin grubu ile doksazosin grubu arasında her zaman noktasında anlamlı farklılıklar vardı ( P < 0.01), ancak sertralin grubu ile doksazosin grubu arasında anlamlı bir fark yoktu ( P = 0.602, P = 0.135 ve P = 0.145).
3.4 SF-MPQ'daki Değişiklikler
McGill Pain skorları, doksazosin, sertralin ve duloksetin gruplarında tedavi öncesi ile karşılaştırıldığında tedaviden 1, 3 ve 6 ay sonra önemli ölçüde iyileşti ( P < 0.01) (bkz. Tablo 3'teki değişiklikler ).
T3-28
Tablo 3: McGill Ağrı Anketi puanının azaltılması.
Duloksetin grubu ile sertralin grubu arasında ve duloksetin grubu ile doksazosin grubu arasında 1, 3 ve 6 ayda her zaman noktasında McGill Pain skorlarındaki düşüşte anlamlı farklılıklar varken ( P < 0.01), anlamlı bir fark yoktu. sertralin grubu ile doksazosin grubu arasında ( P = 0.904, P = 0.473 ve P = 0.314).
3.5 HAD puanlarındaki değişiklikler
Tedaviden sonra başlangıca kıyasla 1, 3 ve 6. ayda gruplar arasında anlamlı bir iyileşme oldu ( P < 0.01). 1. ayda hiçbir grup için HAD skorunda anlamlı bir azalma olmadı. 3 ay sonra, duloksetin grubu ile sertralin grubu arasında ( P = 0.166) veya sertralin grubu ile doksazosin grubu arasında ( P = 0.051) anlamlı bir fark yoktu, ancak HAD skoru doksazosin ile karşılaştırıldığında duloksetin grubunda önemli ölçüde iyileşti. grup ( P < 0.01). HAD skoru duloksetin grubunda sertralin grubuna göre ( P = 0.042), sertralin grubunda doksazosin grubuna göre ( P = 0.042) önemli ölçüde iyileşti.= 0.029) ve 6 ay sonra doksazosin grubu ile karşılaştırıldığında duloksetin grubunda ( P < 0.01). HAD puanlarındaki değişiklikler Tablo 4'te gösterilmektedir .
T4-28
Tablo 4: Hastane anksiyete ve depresyon puanlarının azaltılması.
3.6 Güvenlik değerlendirmesi
Yaygın yan etkiler arasında baş dönmesi, mide bulantısı, ağız kuruluğu, kabızlık, uyuşukluk, kusma ve çarpıntı yer aldı. Ciddi advers reaksiyonlar olmadı; advers reaksiyonların çoğu hafif ila orta derecedeydi ve çoğu, uzun süreli uygulama ile kaybolana kadar kademeli olarak zayıfladı. Hastaların çoğu oral uygulamadan 3 ila 5 gün sonra tolere edebildi, ancak advers ilaç reaksiyonları nedeniyle 8 hasta denemeden ayrıldı (duloksetin grubunda 3, sertralin grubunda 3 ve doksazosin grubunda 2). Duloksetin grubunda bulantı ve kusma görülme oranı %15.91 olup, diğer 2 gruba göre anlamlı olarak daha yüksekti ve bazı hastalar advers reaksiyonları tolere edemedi. Olumsuz etkilerin yaygın türleri ve sıklıklarının ayrıntıları Tablo 5'te gösterilmektedir .
T5-28
Tablo 5:Olumsuz olayların oranları.
4. Tartışma
Çalışmamızda, CP/CPPS'de ağrı bozukluğunun tedavisinde SNRI ilacı duloksetin hidroklorür ve SSRI ilacı sertralin hidroklorür ile doksazosin kombinasyonunu karşılaştırarak etkinlik ve güvenliği araştırmak için prospektif ve randomize bir çalışma tasarlandı ve sonuçlar da karşılaştırıldı. CP/CPPS'de yaygın olarak kullanılan alfa bloker doksazosin mesilat. Giannantoni ve diğerleri [13]CP/CPPS'li 38 hastayı randomize kontrollü yöntemlerle incelemiş ve NIH-CPSI, Uluslararası Erektil Fonksiyon İndeksi-5 (IIEF-5) anketleri, Hamilton Anksiyete Ölçeği (HAM-A) ve Hamilton Depresyon Ölçeği (HAM-D) kullanmıştır. ) değerlendirme araçları olarak. Grup 1'deki hastalara tamsulosin (0.4 mg/gün), testere palmetto (320 mg/gün) ve duloksetin (60 mg/gün) ve grup 2'deki hastalara tamsulosin (0.4 mg/gün) ve testere palmetto (320) verildi. mg/d). NIH-CPSI skoru ve alt skorları, 16 hafta sonra başlangıca kıyasla önemli ölçüde iyileşirken, grup 2'deki hastalar sadece NIH-CPSI ve idrar değerlendirme skorunda anlamlı iyileşme gösterdi. NIH-CPSI ağrı alt skorunda, NIH-CPSI QOL alt skorunda ve NIH-CPSI toplam skorunda, grup 2'deki hastalara kıyasla grup 1'deki hastalarda önemli gelişmeler gözlendi ( P< 0.01), HAM-A ve HAM-D puanlarında önemli bir gelişme ile birlikte ( P < 0.01). Buna karşılık, çalışmamız daha büyük örneklem büyüklüğüne, daha uzun gözlem süresine sahipti ve McGill Pain skorunu ek bir ağrı değerlendirme aracı olarak kullandı.
CP/CPPS'li hastalarda psiko-duygusal durumdaki bozulma sıklıkla ürolojik semptomlara ve ağrıya eşlik eder; CP/CPPS'li hastalarda tek başına veya kombinasyon halinde kronik ağrı ve depresif semptomlar, fiziksel işlevsellikte azalma ve QOL'de bozulma riski ile ilişkilidir. [14,15] Çalışmamız NIH-CPSI skoru ile HAD skoru ve HAD ve SF-MPQ arasında hafif pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğunu göstermiştir. HAD ve QOL arasında, ana semptom olarak ağrı olan CPPS'deki ağrının kapsamının zihinsel faktörlerle yakından ilişkili olduğunu gösteren anlamlı bir pozitif korelasyon vardı ve zihinsel faktörler, YK'yi etkileyen en önemli faktörler olarak ortaya çıkıyor.
Son yıllarda, alfa blokerler CP/CPPS tedavisinde yaygın olarak kullanılmaktadır ve CPPS için temel bir ilaç olarak kabul edilmektedir. Alfa blokerlerin mekanizması aşağıdaki 2 açıdan olabilir: Birincisi, esas olarak alfa-adrenerjik reseptörler tarafından düzenlenen mesane boynunun ve prostat düz kasının sürekli ve sık kasılması, CP/CPPS mekanizmalarından biri olabilir ve alfa blokerler prostat, üretra ve mesane düz kas dokusunu gevşetebilir. İkinci olarak, merkezi sinir sistemindeki alfa-adrenerjik reseptörlerin uyarılması, CP/CPPS'de ağrının giderilmesini geciktirebilir ve alfa-blokörler alt üriner sistemdeki nöroinflamasyonu azaltabilir. [16] Li ve diğerleri [17]CP/CPPS tedavisinde prazosin hidroklorür, terazosin hidroklorür, fenoksibenzamin hidroklorür ve doksazosin mesilat dahil olmak üzere 4 alfa blokerin etkinliğini kontrol grubunun bir alfa bloker almadığı ve küratif etkisi istatistiksel olarak anlamlıydı. Cheah ve diğerleri [18]Rastgele, plasebo kontrollü bir yöntem kullanılarak 14 hafta boyunca terazosin ile tedavi edilen 86 CP/CPPS hastasını gözlemledi ve terazosin, NIH-CPSI skorunu, ağrı skorunu, üriner semptomları ve QOL skorunu önemli ölçüde iyileştirdi. Büyük bir randomize, çok merkezli, çift kör, plasebo kontrollü çalışma, daha önce hiç alfa bloker kullanmamış 272 CP/CPPS hastasını seçti. Hastalar 12 hafta boyunca alfuzosin tedavisi aldı, ancak alfuzosin, NIH-CPSI skorunda ve 3 alt skorunda plaseboya kıyasla belirgin avantajlar göstermedi. [19]6 puandan fazla bir azalma olan etkili indekse dayanarak, bu çalışma NIH-CPSI skorunun doksazosin tedavisinden 1 ve 3 ay sonra önemli ölçüde düzelmediğini, ancak 6 ay sonra önemli ölçüde iyileştiğini gösterdi. SF-MPQ ve HAD puanları, önemli farklılıklar olmaksızın belirli bir dereceye kadar iyileşti. Bu sonuç, alfa blokerlerin CP/CPPS semptomlarını bir dereceye kadar hafifletebileceğini, ancak terapötik etkinin önemli olmadığını gösterdi. Daha ileri tedavi yöntemleri araştırılmalıdır.
Antidepresan ilaçların kronik ağrı üzerindeki mekanizması, ağrı için nöronlar üzerinde doğrudan etki ve depresyon, anksiyete ve diğer duygusal bozuklukların dolaylı olarak iyileştirilmesi, böylece ağrı deneyimini ve ağrı ile başa çıkma yeteneğini geliştirmesidir. Kronik ağrıya ilişkin epidemiyolojik bir araştırma, özellikle kronik pelvik ağrıda, depresif semptomlar ve ağrı deneyiminin yakından ilişkili olduğunu açıkça ortaya koymuştur. Bazı bilim adamları, anksiyetenin fizyolojik ve genetik kökenleri olan gergin insanların, kronik ağrının neden olduğu anksiyete, depresyon ve diğer afektif bozuklukların varlığı ile teşhis edilmesinin daha kolay olduğuna inanmaktadır. [20]Randomize, plasebo kontrollü bir çalışmada, kronik pelvik ağrısı olan 14 erkek hasta, günde 50 mg sertralin ile 26 hafta tedavi gördü. Sonuçlar semptomlarda bir miktar iyileşme gösterdi, ancak önemli ölçüde farklı değildi. [21] Çalışmamız, doksazosin ile kombine sertralin grubu ile doksazosin grubu arasında 1, 3 ve 6. ayda NIH-CPS veya SF-MPQ puanlarında anlamlı fark olmadığını ve HAD puanlarında anlamlı bir fark olmadığını göstermiştir. 1 ve 3 ayda, ancak 6 ayda anlamlı fark vardı.
Çalışmamız, 1, 3 ve 6 ay sonra doksazosin ile kombine yeni antidepresan duloksetin hidroklorür ile tedaviden sonra NIH-CPS skorunda, SF-MPQ'da ve HAD'de önemli bir iyileşme olduğunu göstermiştir. Ayrıca iyileşme, doksazosin ve sertralin grubuna göre de anlamlıydı. Artık 5-hidroksitriptamin (5-HT) ve norepinefrinin (NE) ağrıyı endojen azalan ağrı önleyici yollar aracılığıyla düzenlediğine dair kanıtlar var ve bunların işlevsizliği, ağrı yaşayan hastalarda potansiyel bir mekanizmadır. Antidepresan ilaçlar, 5-HT ve NE aracılı nörotransmisyon ekleyerek birçok kronik ağrı sendromu için kullanılır. Önceki çalışmalar, antidepresanların aracılık ettiği 5-HT ve NE'nin inhibisyonunun çift etkisinin, tek reseptör tedavisinden açıkça üstün olduğunu göstermiştir.[22,23] 5-HT ve NE sinir ileti anormallikleri şiddetli depresyonun patogenezinde önemli rol oynar ve sıklıkla SP ile birlikte bulunurlar. Hastalarda ciddi depresyon genellikle baş ağrısı, sırt ağrısı ve kronik pelvik ağrı gibi ağrılı fiziksel semptomlarla kendini gösterir ve duloksetin somatik semptomlarla birlikte şiddetli depresyon ağrısını belirgin şekilde hafifletebilir. [24]
Tedavi öncesi dozaj, tedavi süreci ve olası yan etkiler hastalara iletildi ve ayarlandı ve bu bildirimden sonra yan etkiler nedeniyle birkaç hasta başka tedavi yöntemlerini seçti. Sertralin grubundaki hastaların çoğunda 2 ila 3 gün sonra baş dönmesi, mide bulantısı, kusma ve kabızlık gibi hafif ve tolere edilebilir yan etkiler görüldü ve bunlar 5 ila 7 gün içinde yavaş yavaş kayboldu. Duloksetin grubunda mide bulantısı, kusma, kabızlık ve uyuşukluk vardı ve “sandviç” denilen yöntemi kullandık, yani yemek sırasında uygulama gastrointestinal reaksiyon insidansını önemli ölçüde azalttı. Olumsuz olayların çoğu geçici ve hafifti, yavaş yavaş zayıfladı ve yaklaşık 1 hafta içinde kayboldu.
Antidepresan ilaçlar ağırlıklı olarak akıl hastalığı için kullanılmaktadır ve halen SP tedavisi için keşif aşamasındadırlar. Tedavi endikasyonunu sıkı bir şekilde kontrol etmeli, hastaların bilgilendirilmiş onamlarını almalı ve tedavi şemasının zamanında ayarlanmasını kolaylaştırmak için sıkı bir şekilde takip etmeliyiz. Literatür incelemeleri [20,25] ve bu çalışma, CPPS'de ağrı bozukluklarının tedavisinde antidepresan kullanımına ilişkin endikasyonların aşağıdaki gibi olduğunu önermektedir: Birincisi, hastalık bariz anksiyete, depresyon ve diğer psikolojik semptomlarla ilişkilidir ve bilişsel davranış terapisi geçersizdir. İkincisi, ana semptom kalıcı veya tekrarlayan ağrıdır ve alfa blokerlerin ve galenik ilaçların kullanımı geçersizdi ve hastaların yaşam kalitesini ciddi şekilde etkiliyordu.
Bu çalışmanın da sınırlamaları vardır. İlk olarak, numuneler 3 grupta küçüktü, bu da sonuçların belirlenmesi üzerinde olumsuz etkilere sahip olabilirdi. İkincisi, gerçek klinik uygulamada 6 aylık hasta uyumu ve etik kısıtlamalar nedeniyle yorum ve güvenlik değerlendirmesinde belirli bir önyargıya sahip olabilecek bir plasebo grubu oluşturulmamıştır. Önceki çalışmalar, CP/CPPS'de plasebo etkinliğinin %30'a kadar olduğunu göstermiş, [19] ve bu çalışmada sertralin ve duloksetin gruplarındaki etkin oranın >%30 olması tedavinin etkinliğini doğrulamıştır.
Duloksetin, kronik ağrıda, özellikle nöropatik ağrıda yaygın olarak kullanılmaktadır, ancak CP/CPPS tedavisi için raporlar nadirdir. Kronik ağrı ile ilgili olarak, özellikle nöropatik ağrı için, 1 tip ağrı için terapötik etkinlik, başka bir ağrı tipi ile tam olarak aynı değildir. Bununla birlikte, 1 veya daha fazla ağrı tipinde doğrulanmış birinci basamak ilaçların etkinliği, başka bir ağrı türü için makul olabilir ve klinik uygulamada ihtiyaç duyulan ilaçlar tatmin edici etkinlik göstermelidir. [7] CP/CPPS'ye çeşitli patojenik faktörler neden olur ve tek bir tedavi yönteminin tatmin edici olması pek olası değildir; çeşitli ilaçlar ve/veya çeşitli yöntemlerin bir arada uygulanması akılcıdır. [26]Alfa bloker doksazosin ile kombine SNRI ilacı duloksetin hidroklorür, CP/CPPS'de ağrı bozukluğunun tedavisinde güvenli ve etkiliydi; bu, CP/CPPS tedavisinde yararlı bilgilerdir ve daha kesin iyileştirici etkilerin daha fazla kişi tarafından doğrulanması gerekir.
*Yukarıdaki klinik calişmada bir antidepresan olan Duloksetin ile Alfabloker doksazosin ( Cardura) kombinasyonu ile Kronik pelvik agrı sendromu ( KPAS ) nun tedavisinin yapildigı agrilarin iyilestirildigi anlatiliyor.Şiddetli agriları olan druna bu kombini recete ettirebilir.