Kronik Prostatit Forum

olumsuz düşünmüyorum.olan şeyi söylüyorum..

ABittersweetLi yazdı:sevdiğim insanda öldü.ama hastalıklar ile uğraşırken üzülmeye fırsatım bile olmadı.bu işler böyle.insan önce kendini düşünür.tabi elle tutulur ciddi bir rahatsızlığın yoksa o zaman üzülebilirsin.diğer türlü kendini düşünmekten başkası aklına bile gelmez

Yorumlarini hep kendin icin yapiosun allah gostermsin bnm sevdigim insana bi sey oldu o an agri magri duymadim 2 gun araba kullandim 15 saat hastqnede bekledim

bendeki ağrıların onda biri sende olmadığı için böyle rahat konuşmanı anlayabiliyorum.ayrıca prostatit ağrısını ağrıdan bile saymıyorum...inan çok daha kötüleri var,ve bunları yaşıyorum da.

Gecmis olsun kardes sana takiliyorum

ABittersweetLi yazdı:bendeki ağrıların onda biri sende olmadığı için böyle rahat konuşmanı anlayabiliyorum.ayrıca prostatit ağrısını ağrıdan bile saymıyorum...inan çok daha kötüleri var,ve bunları yaşıyorum da.

Bazen bazı hastaliklara tip bile çözüm bulamıyor. Mesela ben bundan 19 sene önce vücudumda çıkan cibanlardan dolayı gitmediğim doktor kalmamıştı. Tahliller testler yok yok bir sonuç bir neden yok. Ve hergün biri geçmeden diğeri çıkan cibanlar. Okula gidemiyordum. Tabiki senin anlattiginla alakasız birsey bu ama önemli olan hastalığın şiddeti değil çaresizligi idi. Yaklaşık 4-5 ay bu böyle gitti ve hiç sonuç yoktu. Enson yüz kusur lerde idi sayısını unutmustum çıkan cibanlar in. Ve öyle böyle değil di cibanlar yani avuç içi büyüklüğünde kızarik ve işaret parmağı büyüklüğünde de çıban uçları vardı. Neyse çok uzatmicam sonunda nerede ise gitmediğim iz doktor kalmadı enson bi teyze anneme dediki " Size birisini soylicem bu çocuğu oraya götürün "dedi. Artık tıbbi olarak hersey yapılmış sonuç alinamamis bir umut teyzenin söylediği yaşlı teyzenin yanına gittik. Beni okudu vücudumu tükürükledi okudu sonra birkaç şey söyledi bunları yapın dedi ve yaptıktan sonra inşallah çocukta geçecek ama ailedeki herkeste birertane çıkıcak dedi. Dediklerini yaptık çok şükür bende geçti ve ailemde herkesde çıktı birertane ve kurtuldum. Bazen çaresiz olan bazı şeyler tıbda sonucu olmayan bazı şeylere kötü göz nazar fesat gibi şeyler insanları bu hale getirebiliyor. Bunu yaşadım biliyorum ve hala vücudumda o cibanlar in birçok izi mevcut. Belki alakasız birsey ama aklıma geldi yazdım. Çünki hastalığın nedir bilmiyorim sadece nacizane bi anımı paylaştım arkadaşlar.

O teyzeyi bulalim

Allah büyük dert vermesin geçer bunlar fazla kafanızı takmayin

Teyze teyzeee

Su icmek icin bile yerimden kalkmiom sallaninca agrio diye ayak vqr bacak var yatip duruyoz daha buyugu elbette varda bnm dert buyuk bayagi

Bu dunya gelip geçici. En azından bu hastalık Allah'a daha fazla dua edip, daha fazla yaklaşmamızı sağlıyorsa, bizi günaha girmekten koruyorsa, şükredilecek birşey.
Bu dünya rahat etme yeri değil zaten. Herkesin bir derdi var. Bizim derdimizde bu işte.
Rahatlık öbür dünya da. Bizim imtihanda böyle herhalde.
Allah herkesin yardımcısı olsun.
Çok kafaya takmayın. Benim gittiğim tüm doktorlar bunu söyledi. Kafaya takma. Olabildiğince yok gibi davran. Ne kadar çok düşünürsem, kendimi o kadar kötü hissediyorum.
Sanırım geçmeyeceğini kabul edip, foruma falanda girmeyip, tamamen unutmaya çalışmak, ağrıları kabullenip, kafaya takmamak, yapılacak en doğru şey. Fakat bunu yapmak yazmak kadar kolay değil. İnsan sürekli umut ediyor, bir şekile geçireceğim diye. Bir derman bulurum diyede düşünüp duruyor.

Umut umu t kesmemek lazim yucebrabbim iyikestiriryorda yqnliz kisa. surede olmuyo insallah iyilesir gunahtan uzak kaliriz hayirlisi

Allah yarfim ediyo ona siginana

Kabul etmek lazim neden ben diye karsi g3lm3ktense

Sabr et dervis g3c3cek bu cile en nihayeyinde dunya dedigin sonu olum hep aci da gecici mutlulukta baki degil hepsi bu gok kubbede bir seda ses iste bir var bir yok

Allah A şükür umut var ölümcül bir hastalımız yok millet kanseri yeni yo