devamı:TARTIŞMA
Kronik prostatit tedavisinde günümüzde kinolon türevi antibiyotikler, alfa
blokerler, finasteridler sık olarak kullanılmaktadır. Ancak bu ilaçların hangi durumlarda, ne
sürede ve hangi dozda kullanılacağı konusunda bir görüş birliği yoktur .Bu nedenle birçok
hasta gereksiz yere uzun süre antibiyotik tedavisi almakta , alfa bloker ve finasteridlerin yan
etkilerine maruz kalmakta veya tam tersine bu ilaçları yetersiz sürede kullanmaktadır. Bu da
nüksleri beraberinde getirmekte ve hastalara çoğu zaman tekrar aynı ilaçlar verilmektedir.
Selektif alfa blokerlerin farmakolojik etkisi BPH’ li hastalarda mesane boynunda
prostat bezinin içinde ve kapsülündeki düz kasların tonusunu düşürmektir. Bu etki sonucunda
BPH ‘li hastaların semptomlarında düzelme görülmektedir. Benzer şekilde alfa blokerlerin
kronik prostatitle beraber olan işeme semptomlarının düzeltilmesinde etkisi vardır. 115
Cheah ve arkadaşlarının yaptığı bir çalışmada kronik prostatit/kronik pelvik ağrı
sendromunda terazosinin etkisi randomize, plasebo kontrollü bir çalışmayla araştırılmıştır. 20-
50 yaş arasındaki 43 hastaya terazosin 5 mg verilmiş , 43 hastaya ise plasebo
uygulanmıştır.14. hafta sonunda terazosin grubundaki hastaların %56’sında NIH-CPSI ‘daki
yaşam kalitesi alanında anlamlı düzelme saptanmış ve bu düzelme plaseboya üstün
bulunmuştur.(p=0,03). Terazosin grubundaki hastaların %60’ında NIH-CPSI ağrı skoru %50’
nin üzerinde düşmüştür. Bu oran plasebo grubunda %37 olup istatiksel açıdan anlamlı
bulunmuştur.(P=0,03). Toplam NIH CPSI skorunda terazosin grubunda %57 oranında azalma
saptanırken, plasebo grubunda bu oran %37 olmuştur.(p<0,05). Ağrı ,üriner semptomlar ve
yaşam kalitesi skorları da plaseboya göre anlamlı düzeyde düşmüştür.116
(P<0,05).
Shen B ve arkadaşlarının yaptığı bir çalışmada kronik prostatitli 80 hasta iki gruba
ayrılmış, 1.gruba 6 hafta boyunca terazosin 2 mg ve levofloksasin(0,2 bid ) verilirken diğer
gruba sadece levofloksasin (0,2 bid) verilmiştir. 1. grupta toplam NIH- CPSİ skoru 6. hafta
sonunda 31,8± 7,4’ ten 15.5 ±6,6 ‘ya gerilerken , 2.grupta 30.9 ± 7.1 ‘den 21.4 ± 6.2 ‘ye
gerilemiştir.İki grup arasında anlamlı fark bulunmuştur.(p<0,05). Hastalara üroflovmetri
yapılmış, q max değerleri 1.grupta 16.5 ± 6.3 ml/s’den 20.4 +/- 4.6 ml/s’ye çıkmış, 2.grupta
ise 16.1 ±5.8 ml/s‘den 17.3 ± 6.8 ml/s’ye çıkmıştır. İki grup arasında anlamlı fark
bulunmuştur.(p < 0.05). Maksimum üretral basınç 1.grupta 92.5 ±15.3 cm H2O’ dan 72.5±
13.4 cm H2O’ ya düşmüşken, 2.grupta 93.2 ± 14.8 cm H2O’ dan 91.7 ±13.6 cm H2O ‘ya
gerilemiş ve 2 grup arasında anlamlı bir fark saptanmıştır(p<0,05).Araştırmacılar sonuç olarak
alfa blokerlerin intraüretral basıncı azaltarak prostata idrar reflüsünü önlediği ve kronik
prostatitte kombinasyon tedavisinin etkin olduğu sonucuna varmışlardır.117
Lopatkin ve arkadaşlarının yaptığı diğer bir çalışmada 28 kronik nonbakteriyel
prostatitli hastaya 2-3 hafta terazosin verilmiş, hastaların % 96 ‘sında semptomatik düzelme
elde edilmiştir. Hastaların %82 ‘sinde disüri ve %93’ünde ağrı azalmıştır. 1 ay sonra
hastaların %33’ünde disüri tekrarlamış, %58 ‘inde ise ağrı nüks etmiştir. Ancak tekrarlayan
semptomların şiddetinin daha hafif olduğunu bildirilmiştir.118
Gül ve arkadaşlarının yaptığı diğer bir çalışmada kronik pelvik ağrı sendromu tanısı
konan 91 hasta 2 gruba ayrılmış, 1.gruba 2mg/gün terazosin verilmiş(47 hasta), 2. gruba ise
(42 hasta) plasebo verilmiştir. 3 ay sonra hastalara IPSS formu doldurulmuş ve sonuçlar
karşılaştırmıştır. 1.grupta IPSS 9.61 ± 1.61’den 6.25 ±1.60’e düşmüştür. Plasebo
grubunda IPSS 9.27 1±.88 iken, tedavi sonrası 8.81 2±.66’ ya düşmüştür. İki grup arasında
anlamlı fark saptanmıştır.(p<0,001). Sonuç olarak araştırmacılar terazosinin etkili bir tedavi
olduğunu, ancak 3 aylık tedavinin yetersiz olduğu sonucuna varmışlardır.119
Barbalias ve arkadaşlarının yaptığı bir çalışmada kronik abakteriyel prostatit tanısı
konan 134 hasta(1.grup), prostatodini tanısı konan 72 hasta(2.grup), bakteriyel prostatit tanısı
konan 64 hasta (3.grup) çalışmaya alındı. 1.ve 2 gruptaki hastaların hepsinde yüksek
üretral kapanma basıncı mevcuttu ve masaj sonrası prostat sıvısında enflamatuar bulgular
mevcuttu. Bu hastaların tümüne alfa bloker verildi. 3.gruptaki hastaların %50 ‘sine
alfa bloker verildi. 3.gruptaki tüm hastalara ve abakteriyel prostatitli ve pozitif EPS kültürlü
hastaların yarısına antibiyoterapi uygulandı. Hastalar ortalama 22 ay boyunca izlendi.Alfa
bloker verilen bakteriyel prostatitli hastalarda rekürrens oranının anlamlı şekilde düştüğü ve
semptomların birkaç ayda düzeldiği görüldü. Abakteriyel prostatitte sadece alfa bloker verilen
grupta kombinasyon grubuna göre daha düşük semptom rekürrensi görüldü.Barbalias ve
arkadaşları sonuç olarak alfa blokerlerin kronik bakteriyel prostatitte ve kronik abakteriyel
prostatitte kullanılabileceğini ve EPS pozitif hastalarda rekürrens oranlarını da düşürdüğünü
ortaya koydular....
http://istanbulsaglik.gov.tr/w/tez/pdf/ ... t_turk.pdf
55. sayfalarda...