Yaşamaktan ümidi kesmek

Uygun kategori bulamadığınız konularınızı buraya açabilirsiniz.
Cevapla
Biter
Mesajlar: 43
Kayıt: 16.12.2018 - 19:57
Şehir: Nevşehir
Hastalık Başlangıç Yılı: 2018
Yaş: 21

Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen Biter »

Dostlarım abilerim ümidim o kadar sıfırlandı ve o kadar yok oldu ki... Forumu okuyorum insanlar onlarca şey yapmışlar. Benim ne onları yapabilecek durumum ne de yaşım var. Ben ne yapacağım ? Yaşamak adına hiçbir hevesim kalmadı. Belki de ağrılarım çok yüksek değildir fakat moralmen kendimi yapayalnız hissediyorum. Hayalarımdaki sızılardan nefret ediyorum. Etrafımdaki ahmaklar "kız bize bakmadı" diyerek intihar edeceklerini söylüyorlar, hepsinin aklının canının suyu çıksın. Ben bu yoldaki bir bahtın bizden yana hiç olmadığını ve bizi terkettiğini düşünüyorum. Hayat yine yeni bir aya giriş yaptı. Ee ulan ? Biz buradayız işte. Yok oluyoruz her geçen gün. Ne yeni ay var ne de yeni bir gün. En büyük çekincem herhangi bir doktora gidebilsem dahi prostat sıvısında da hiçbir bok çıkmayacağı... O zaman ne halt yiyebilirim ? Neyi değiştirebilirim ? Bütün bu aptal şeylere neden son vermeyeyim ? Ne bekliyor ki beni ? Çok kriminal bir vaka bize düşmüş gibi. Mantık devreye giremiyor bir türlü. Faizli bir katil olmak çıkmıyor aklımdan. Koşup kurtulmak kadar...
akoray
Mesajlar: 365
Kayıt: 31.01.2018 - 20:48
Şehir: antalya
Hastalık Başlangıç Yılı: 2016
Yaş: 46

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen akoray »

Biter yazdı:Dostlarım abilerim ümidim o kadar sıfırlandı ve o kadar yok oldu ki... Forumu okuyorum insanlar onlarca şey yapmışlar. Benim ne onları yapabilecek durumum ne de yaşım var. Ben ne yapacağım ? Yaşamak adına hiçbir hevesim kalmadı. Belki de ağrılarım çok yüksek değildir fakat moralmen kendimi yapayalnız hissediyorum. Hayalarımdaki sızılardan nefret ediyorum. Etrafımdaki ahmaklar "kız bize bakmadı" diyerek intihar edeceklerini söylüyorlar, hepsinin aklının canının suyu çıksın. Ben bu yoldaki bir bahtın bizden yana hiç olmadığını ve bizi terkettiğini düşünüyorum. Hayat yine yeni bir aya giriş yaptı. Ee ulan ? Biz buradayız işte. Yok oluyoruz her geçen gün. Ne yeni ay var ne de yeni bir gün. En büyük çekincem herhangi bir doktora gidebilsem dahi prostat sıvısında da hiçbir bok çıkmayacağı... O zaman ne halt yiyebilirim ? Neyi değiştirebilirim ? Bütün bu aptal şeylere neden son vermeyeyim ? Ne bekliyor ki beni ? Çok kriminal bir vaka bize düşmüş gibi. Mantık devreye giremiyor bir türlü. Faizli bir katil olmak çıkmıyor aklımdan. Koşup kurtulmak kadar...


Kardeşim mücadeleden başka yolumuz yok. En azından iyi bir seviyeye getirebiliriz. Bu bir süreç. Hemen olmuyor ve olmayacak. Hastalık başlangıcı nedir bilgi verebilir misin ?.
red
Mesajlar: 1145
Kayıt: 08.10.2018 - 23:42
Şehir: izmir
Hastalık Başlangıç Yılı: 2018

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen red »

stephen hawking. gelmiş geçmiş en büyük uzay bilimcilerden biri, belki de birincisi.
daha 21 yaşındayken ALS tanısı konuldu. bu hastalığı bilenler bilir, vücüt yavaş yavaş erir, yürüyemez ve hatta konuşamaz hale gelir.
bu dahi adam genç yaşta bu tanıyı almasına rağmen, tekerlekli sandalyeye mahkum olmasına rağmen dünya çapında teoriler yazdı, başarılar kazandı, üstelik de mutlu olabilmeyi başardı.
bir gün soruyorlar kendisine "böylesine kötü bir hastalığa böyle genç bir yaşta yakalanmana rağmen nasıl bu kadar başarılı ve mutlusun"...
hawking diyor ki "bu tanıyı aldığımda hayattan beklentim 0'a indi. bu sayede hayatta karşılaştığım en küçük şey bile mutlu etmeye başladı."
bu değerli insan beklenenden çok daha uzun süre yaşadı ve 2018 yılında 76 yaşında vefat etti.
sözleri aklımda kaldığı şekliyle yazdım, küçük farklılıklar olabilir.
Biter
Mesajlar: 43
Kayıt: 16.12.2018 - 19:57
Şehir: Nevşehir
Hastalık Başlangıç Yılı: 2018
Yaş: 21

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen Biter »

akoray yazdı:
Biter yazdı:Dostlarım abilerim ümidim o kadar sıfırlandı ve o kadar yok oldu ki... Forumu okuyorum insanlar onlarca şey yapmışlar. Benim ne onları yapabilecek durumum ne de yaşım var. Ben ne yapacağım ? Yaşamak adına hiçbir hevesim kalmadı. Belki de ağrılarım çok yüksek değildir fakat moralmen kendimi yapayalnız hissediyorum. Hayalarımdaki sızılardan nefret ediyorum. Etrafımdaki ahmaklar "kız bize bakmadı" diyerek intihar edeceklerini söylüyorlar, hepsinin aklının canının suyu çıksın. Ben bu yoldaki bir bahtın bizden yana hiç olmadığını ve bizi terkettiğini düşünüyorum. Hayat yine yeni bir aya giriş yaptı. Ee ulan ? Biz buradayız işte. Yok oluyoruz her geçen gün. Ne yeni ay var ne de yeni bir gün. En büyük çekincem herhangi bir doktora gidebilsem dahi prostat sıvısında da hiçbir bok çıkmayacağı... O zaman ne halt yiyebilirim ? Neyi değiştirebilirim ? Bütün bu aptal şeylere neden son vermeyeyim ? Ne bekliyor ki beni ? Çok kriminal bir vaka bize düşmüş gibi. Mantık devreye giremiyor bir türlü. Faizli bir katil olmak çıkmıyor aklımdan. Koşup kurtulmak kadar...


Kardeşim mücadeleden başka yolumuz yok. En azından iyi bir seviyeye getirebiliriz. Bu bir süreç. Hemen olmuyor ve olmayacak. Hastalık başlangıcı nedir bilgi verebilir misin ?.
Abi 16 yaşındaydım. 1,5 yıl önceydi. Epididimit oldum iki gün sonra ateşli grip olunca ağrılar arttı ve bacaklara +testise vurdu. İdrar yanıyordu delicesine. Yürürken bacaklarım o kadar ağrıyordu ki. Nevşehir'deki bir doktor bari sperm kültürü yapalım dedi ve bir sürü bakteri çıktığını söyledi. Çoğu antibiyotiğe de dirençli dedi. Enfeksiyoncuya yönlendirdi. Gittim. 1 hafta her gün 4'er saat arayla antibiyotik kullanacağız dedi. Sonra bir test daha yapacağız ve bakacağız dedi. Bir hafta kullandım değiştirdi falan filan. 2 hafta sonunda bir kültür daha verdim ve bitti artık hiçbir bakteri üremesi görülmedi dedi. Rahatladım fiziksel anlamda epey. -En azından bacaklarım- Ama tamamen geçmedi. Sonra Kayseri'de sofikerim hocaya gittim, ilk gittiğimde bı tofranol yazdı sadece. Hiçbir şeyin yok bu kadar antibiyotiği boşa kullanmışlar dedi. Yaza doğru iyiydim. Mast sıklığı artınca bu defa sol testiste Künt bir ağrı oluştu ve tekrar sofikerim hocaya gittim Kayseri'de. 6 ay trentilin kullanacağız dedi. 6 ay sonunda 1 ay filan geçtikten sonra neredeyse artık hiçbir şeyim yoktu. Rahat rahat oturuyordum,sınava çalışıyordum, bu süreç 7 ay filan sürdü. Şubat 8 2020'de mast düzensizliğinden dolayı sanırsam sol üst bacakta ve kasıkta batma ağrı başladı. Tekrar sofikerim hocaya gittim ve trentilin + citoles devam edelim yine dedi. 1,5 ay yutmuştum ve ağrım azalmıştı ki 8 gün önce kahve kola içtikten sonra testislerde özellikle sağ testiste batma ağrı başladı. Şimdi ise durum bu yönde. Ve artık çok sıkıldım. Durumum ne bilmiyorum. Ne yapacağımı da bilmiyorum. Nasıl baskılarım bilmiyorum. Bilmiyorum sadece abi vallahi bilmiyorum
Biter
Mesajlar: 43
Kayıt: 16.12.2018 - 19:57
Şehir: Nevşehir
Hastalık Başlangıç Yılı: 2018
Yaş: 21

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen Biter »

red yazdı:stephen hawking. gelmiş geçmiş en büyük uzay bilimcilerden biri, belki de birincisi.
daha 21 yaşındayken ALS tanısı konuldu. bu hastalığı bilenler bilir, vücüt yavaş yavaş erir, yürüyemez ve hatta konuşamaz hale gelir.
bu dahi adam genç yaşta bu tanıyı almasına rağmen, tekerlekli sandalyeye mahkum olmasına rağmen dünya çapında teoriler yazdı, başarılar kazandı, üstelik de mutlu olabilmeyi başardı.
bir gün soruyorlar kendisine "böylesine kötü bir hastalığa böyle genç bir yaşta yakalanmana rağmen nasıl bu kadar başarılı ve mutlusun"...
hawking diyor ki "bu tanıyı aldığımda hayattan beklentim 0'a indi. bu sayede hayatta karşılaştığım en küçük şey bile mutlu etmeye başladı."
bu değerli insan beklenenden çok daha uzun süre yaşadı ve 2018 yılında 76 yaşında vefat etti.
sözleri aklımda kaldığı şekliyle yazdım, küçük farklılıklar olabilir.
Abi hawkingi çok severim. Matematik ve fiziğe olan ilgim büyüktür. Keza edebiyata da. Fakat bizim hastalıkta ve forumda yazan insanlar, doktorlar çok umutsuzlar. Bu beni de etkiliyor ve o kadar çaresiz hissediyorum ki.
oguzhanbbb
Mesajlar: 11
Kayıt: 15.03.2020 - 15:08
Şehir: https://t.me/pump_upp
Hastalık Başlangıç Yılı: 2020
Yaş: 37

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen oguzhanbbb »

Ne olursan ol ne yaparsan yap eğer ensende acı takip ediyorsa koşmaya çalışma aksine rahat bir adımla sana yapışmasını bekle.Çünkü koştukça acı gölgene düşecektir ve daha derinleşecektir.Önüne bak, hep önüne bak.Hüzünler,sızlamalar geriye kalandır.Sadece önüne bak.Demek istediğim şu ki kardeşim bende bu hastalığa düçar oldum, bugün aklım gitti, hiçbir şeye odaklanamadım.Ama şunu kendimde gördüm,kendini neye inandırırsan o forma giriyorsun.Kendini inandır.Değişecek her şey, bulacağız şifa.Şifayı maddi yönden değiştirebilirsin o da tedavi,ilaç,kendine bakma ve buna teslim olabilme.23 yaşındayım bu forumu okudukça ümidim azalıyor ama bu normal, iyileşenler yazmaz ki?
hepten

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen hepten »

Biter yazdı:
red yazdı:stephen hawking. gelmiş geçmiş en büyük uzay bilimcilerden biri, belki de birincisi.
daha 21 yaşındayken ALS tanısı konuldu. bu hastalığı bilenler bilir, vücüt yavaş yavaş erir, yürüyemez ve hatta konuşamaz hale gelir.
bu dahi adam genç yaşta bu tanıyı almasına rağmen, tekerlekli sandalyeye mahkum olmasına rağmen dünya çapında teoriler yazdı, başarılar kazandı, üstelik de mutlu olabilmeyi başardı.
bir gün soruyorlar kendisine "böylesine kötü bir hastalığa böyle genç bir yaşta yakalanmana rağmen nasıl bu kadar başarılı ve mutlusun"...
hawking diyor ki "bu tanıyı aldığımda hayattan beklentim 0'a indi. bu sayede hayatta karşılaştığım en küçük şey bile mutlu etmeye başladı."
bu değerli insan beklenenden çok daha uzun süre yaşadı ve 2018 yılında 76 yaşında vefat etti.
sözleri aklımda kaldığı şekliyle yazdım, küçük farklılıklar olabilir.
Abi hawkingi çok severim. Matematik ve fiziğe olan ilgim büyüktür. Keza edebiyata da. Fakat bizim hastalıkta ve forumda yazan insanlar, doktorlar çok umutsuzlar. Bu beni de etkiliyor ve o kadar çaresiz hissediyorum ki.
Şu an içinde bulunduğun durumdan dolayı kendini çok kötü hissediyor olabilirsin ama felaket senaryoları yazman da yine bu içinde bulunduğun durumdan dolayı.
Hayat bitmişte ölsek gitsek kafasında olabilirsin...bende ayni psikolojiyi yaşadım....geri kalan hayatımda yaşamak için gerekli enerjiyi ve mutluluğu nasıl sağlayacam diye kara kara çok düşündüm ama bunların hepsi geride kaldı

Tamamen düzelmedim ara ara sıkıntılar yaşayabiliyorum fakat eskiden ne kadar mutluysam şimdi de o kadar mutluyum

Doğru...forumda negatif şeyler yazan çök kişi var...iyilesenler gidiyor, negatiflik saçmaya bayılanlar ise burada yazmaya devam ediyor...

Doktorlara gelecek olursak.....internete girip en küçük hastalık hakkında bile araştırma yapsa insan dünyanın sonu gelmiş gibi hissediyor
Ben internet üzerinden hastalıklardan dolayı çok araştırma yaptım...çok doktor dinledim....hiçbi sikiğinde ağzından umut verici hayra alamet bişey çıkmadı...söylediklerinin bi boka yaramaması da cabası

Onun için tetkiklerinde bir bulgu çıkmıyorsa...fazla da ağrı sızı çekmiyorsan fazla araştırma fazla düşünme

Ben şimdi lökositime baktirsam büyük ihtimal 5 ten fazla çıkar...bazı zamanlar çok şiddetli ağrılar yaşayabiliyorum....Hüseyin hocanın yanına kontrole gitmek ve testler için biriktirdiğim paraları keyif aldığım şeylere harcadım
Hastalığı kafamdan sildim şimdilik...ileride yüzde yüz iyileşedebilirim ama olmazsa da çok önemli değil

Benim gibi herşeyi takıntı yapan biri bile bu hastalıkla mutlu olabiliyor ve eskiden nasıl yaşıyorsa şimdi de öyle yaşayabiliyor

Bunları yazmazdım ama yaşın küçük olduğu için yazdım
Umutsuz olmana hiç gerek yok...o yollara girme

Ben 22 yaşındayım
Biter
Mesajlar: 43
Kayıt: 16.12.2018 - 19:57
Şehir: Nevşehir
Hastalık Başlangıç Yılı: 2018
Yaş: 21

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen Biter »

hepten yazdı:
Biter yazdı:
red yazdı:stephen hawking. gelmiş geçmiş en büyük uzay bilimcilerden biri, belki de birincisi.
daha 21 yaşındayken ALS tanısı konuldu. bu hastalığı bilenler bilir, vücüt yavaş yavaş erir, yürüyemez ve hatta konuşamaz hale gelir.
bu dahi adam genç yaşta bu tanıyı almasına rağmen, tekerlekli sandalyeye mahkum olmasına rağmen dünya çapında teoriler yazdı, başarılar kazandı, üstelik de mutlu olabilmeyi başardı.
bir gün soruyorlar kendisine "böylesine kötü bir hastalığa böyle genç bir yaşta yakalanmana rağmen nasıl bu kadar başarılı ve mutlusun"...
hawking diyor ki "bu tanıyı aldığımda hayattan beklentim 0'a indi. bu sayede hayatta karşılaştığım en küçük şey bile mutlu etmeye başladı."
bu değerli insan beklenenden çok daha uzun süre yaşadı ve 2018 yılında 76 yaşında vefat etti.
sözleri aklımda kaldığı şekliyle yazdım, küçük farklılıklar olabilir.
Abi hawkingi çok severim. Matematik ve fiziğe olan ilgim büyüktür. Keza edebiyata da. Fakat bizim hastalıkta ve forumda yazan insanlar, doktorlar çok umutsuzlar. Bu beni de etkiliyor ve o kadar çaresiz hissediyorum ki.
Şu an içinde bulunduğun durumdan dolayı kendini çok kötü hissediyor olabilirsin ama felaket senaryoları yazman da yine bu içinde bulunduğun durumdan dolayı.
Hayat bitmişte ölsek gitsek kafasında olabilirsin...bende ayni psikolojiyi yaşadım....geri kalan hayatımda yaşamak için gerekli enerjiyi ve mutluluğu nasıl sağlayacam diye kara kara çok düşündüm ama bunların hepsi geride kaldı

Tamamen düzelmedim ara ara sıkıntılar yaşayabiliyorum fakat eskiden ne kadar mutluysam şimdi de o kadar mutluyum

Doğru...forumda negatif şeyler yazan çök kişi var...iyilesenler gidiyor, negatiflik saçmaya bayılanlar ise burada yazmaya devam ediyor...

Doktorlara gelecek olursak.....internete girip en küçük hastalık hakkında bile araştırma yapsa insan dünyanın sonu gelmiş gibi hissediyor
Ben internet üzerinden hastalıklardan dolayı çok araştırma yaptım...çok doktor dinledim....hiçbi sikiğinde ağzından umut verici hayra alamet bişey çıkmadı...söylediklerinin bi boka yaramaması da cabası

Onun için tetkiklerinde bir bulgu çıkmıyorsa...fazla da ağrı sızı çekmiyorsan fazla araştırma fazla düşünme

Ben şimdi lökositime baktirsam büyük ihtimal 5 ten fazla çıkar...bazı zamanlar çok şiddetli ağrılar yaşayabiliyorum....Hüseyin hocanın yanına kontrole gitmek ve testler için biriktirdiğim paraları keyif aldığım şeylere harcadım
Hastalığı kafamdan sildim şimdilik...ileride yüzde yüz iyileşedebilirim ama olmazsa da çok önemli değil

Benim gibi herşeyi takıntı yapan biri bile bu hastalıkla mutlu olabiliyor ve eskiden nasıl yaşıyorsa şimdi de öyle yaşayabiliyor

Bunları yazmazdım ama yaşın küçük olduğu için yazdım
Umutsuz olmana hiç gerek yok...o yollara girme

Ben 22 yaşındayım

Abi bir ay önce kadar bırakmıştım foruma girmeyi de düşünmeyi de... Fakat bu testis batmasıyla geri dönünce umutsuz vakaymışım gibi geldi.. Önerilerin için teşekkür ederim. Ne yapayım bilmiyorum ki. En ufak testis ağrısında moralim alt üst oluyor.
hepten

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen hepten »

Biter yazdı:
hepten yazdı:
Biter yazdı:
Abi hawkingi çok severim. Matematik ve fiziğe olan ilgim büyüktür. Keza edebiyata da. Fakat bizim hastalıkta ve forumda yazan insanlar, doktorlar çok umutsuzlar. Bu beni de etkiliyor ve o kadar çaresiz hissediyorum ki.
Şu an içinde bulunduğun durumdan dolayı kendini çok kötü hissediyor olabilirsin ama felaket senaryoları yazman da yine bu içinde bulunduğun durumdan dolayı.
Hayat bitmişte ölsek gitsek kafasında olabilirsin...bende ayni psikolojiyi yaşadım....geri kalan hayatımda yaşamak için gerekli enerjiyi ve mutluluğu nasıl sağlayacam diye kara kara çok düşündüm ama bunların hepsi geride kaldı

Tamamen düzelmedim ara ara sıkıntılar yaşayabiliyorum fakat eskiden ne kadar mutluysam şimdi de o kadar mutluyum

Doğru...forumda negatif şeyler yazan çök kişi var...iyilesenler gidiyor, negatiflik saçmaya bayılanlar ise burada yazmaya devam ediyor...

Doktorlara gelecek olursak.....internete girip en küçük hastalık hakkında bile araştırma yapsa insan dünyanın sonu gelmiş gibi hissediyor
Ben internet üzerinden hastalıklardan dolayı çok araştırma yaptım...çok doktor dinledim....hiçbi sikiğinde ağzından umut verici hayra alamet bişey çıkmadı...söylediklerinin bi boka yaramaması da cabası

Onun için tetkiklerinde bir bulgu çıkmıyorsa...fazla da ağrı sızı çekmiyorsan fazla araştırma fazla düşünme

Ben şimdi lökositime baktirsam büyük ihtimal 5 ten fazla çıkar...bazı zamanlar çok şiddetli ağrılar yaşayabiliyorum....Hüseyin hocanın yanına kontrole gitmek ve testler için biriktirdiğim paraları keyif aldığım şeylere harcadım
Hastalığı kafamdan sildim şimdilik...ileride yüzde yüz iyileşedebilirim ama olmazsa da çok önemli değil

Benim gibi herşeyi takıntı yapan biri bile bu hastalıkla mutlu olabiliyor ve eskiden nasıl yaşıyorsa şimdi de öyle yaşayabiliyor

Bunları yazmazdım ama yaşın küçük olduğu için yazdım
Umutsuz olmana hiç gerek yok...o yollara girme

Ben 22 yaşındayım

Abi bir ay önce kadar bırakmıştım foruma girmeyi de düşünmeyi de... Fakat bu testis batmasıyla geri dönünce umutsuz vakaymışım gibi geldi.. Önerilerin için teşekkür ederim. Ne yapayım bilmiyorum ki. En ufak testis ağrısında moralim alt üst oluyor.
Testlerde bişey çıkmıyorsa takma fazla...
Foruma işin düşmediği sürece girme....Çok lazım olmadıkça da araştırma yapma...

Ayrıntılara fazla takılma....iyi bak kendine
clark
Mesajlar: 293
Kayıt: 12.10.2019 - 17:46
Şehir: istanbul
Hastalık Başlangıç Yılı: 2003

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen clark »

@Biter bir kaç gündür yazılarını görüyorum sen baya kötü depresyona girmişsin senin acilen psikiatra gitmen lazım.
Senin şu anki durumun ürolokluk değil, psikolojik durumun ürolojik sebeplermiş gibi görünebilir ama yazılarındaki karamsar dil fena bir depresyon belirtisi gibi, vakit kaybetmeden bir psikiatra görün.
Biter
Mesajlar: 43
Kayıt: 16.12.2018 - 19:57
Şehir: Nevşehir
Hastalık Başlangıç Yılı: 2018
Yaş: 21

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen Biter »

clark yazdı:@Biter bir kaç gündür yazılarını görüyorum sen baya kötü depresyona girmişsin senin acilen psikiatra gitmen lazım.
Senin şu anki durumun ürolokluk değil, psikolojik durumun ürolojik sebeplermiş gibi görünebilir ama yazılarındaki karamsar dil fena bir depresyon belirtisi gibi, vakit kaybetmeden bir psikiatra görün.
Sıkıntılar yüzünden hepsi abim. Psikoloji durduk yere bozulmuyor ki gözünü seveyim.
Targocid

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen Targocid »

“Her şey üst üste gelip, seni dayanamayacağın bir noktaya getirdiğinde sakın vazgeçme! O nokta, tam da kaderinin değişeceği noktadır.” Mevlana

Ne zaman çaresiz hissetsem bu sözü hatırlarım. Kardeşlerim, biliyorum zor durumlar. Görece daha iyi durumda olan bizler, 30-35 yaşlarındaki abileriniz de aynı psikolojilerden geçiyoruz, görüyorsunuz. Okuyorsunuz, ne imkana sahip olursak olalım, ne yaparsak yapalım, bizlerin de eli kolu bağlı beklemekten ve tedaviyi denemekten başka şansımız yok. Gençliğinizi düşünün lütfen. En azından vaktiniz var bir şeyler için, hayata sımsıkı tutunun. Biz burada sadece tecrübelerimizi paylaşıyoruz, amacımız içinizi karartmak değil. Ya bizim gibi tam hayatın ortasında olup da buna yakalansaydınız diye empati kurmaya çalışınız. Belki 30’unuza geldiğinizde bunun tedavisi bulunacak. Yeter ki tedavi masraflarınızı karşılamak için her şeyi deneyin. Belki, siz 30’unuza geldiğinizde bu hastalığın tedavisi bulunmuş olacak.

Sözümü, dışarıdaki insanların rahatça evde geçirdiği ve birbiriyle 1 Nisan diye dalga geçtiği bu günde (geçirebilenler, benim babam kelle koltukta çalışıyor şu anda ve o yüzden müşkül durumdayım ben de.) Mevlana’nın bu anlamlı sözü bizim sloganımız olsun diye bitirmek istiyorum. Anlıyorum, evet, biz de onlar gibi olabilirdik ama olmadı. Lakin, bu bizim hayatımızı devam ettirmemize engel değil! Onlar 1 yapıyorsa, biz 3 yapacağız ve mücadele edeceğiz. Dünya Kupaları finallerinde geriye düşüp şampiyon olan takımları düşünün. Yenemesek de mücadele edeceğiz, başka şansımız yok. Sağlıcakla kalın.
ABittersweetLi
Mesajlar: 1748
Kayıt: 19.04.2015 - 20:38
Şehir: istanbul
Hastalık Başlangıç Yılı: 2014

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen ABittersweetLi »

Prostatit için endişelenme gerek yok.Ağrı sızı zamanla geçecektir.biraz sabır göstermelisin.psikolojik destekte almalısın diye düşünüyorum.forumda bir tane aile hekimi vardı.kendiside antidepresan kullanıp bu süreci atlattmıştı.yani bir doktor bile psikolojisini düzeltmek için destek alıyorsa bu seçeneği hemen rafa kaldırma derim.çünkü bu hastalıkta psikolojiyi sağlam tutmak önemli.bitkisel Kürler deneyebilirsin.sıcak su oturmasıda fayda verecektir.
clark
Mesajlar: 293
Kayıt: 12.10.2019 - 17:46
Şehir: istanbul
Hastalık Başlangıç Yılı: 2003

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen clark »

Biter yazdı:Sıkıntılar yüzünden hepsi abim. Psikoloji durduk yere bozulmuyor ki gözünü seveyim.
Tamam işte bende onun için diyorum psikiatrik ilaçlar psikolojini düzeltecek o yüzden doktora görün.
Cenesuyu
Mesajlar: 257
Kayıt: 02.03.2019 - 03:59
Şehir: izmir
Hastalık Başlangıç Yılı: 2017

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen Cenesuyu »

@Biter kardeşim bana bak sen testisleri felan düşünme düşünürsen bitmez bu yahu acısın diyeceksin ciddiyim acısın zevk al geçiştir vallahi bak yoksa işin işinden çıkamazsın şuan yaşadıkların senin için iyi oluyordur bile bunu bilemiyorsun yani şunu demek istiyorum sen şuan ömrünün sonuna kadar asla yaşamıyacağın şeylerin acısını yaşıyorsn ve her acdığında doktora koşma sabret bende senin gibiydim daha kötüydüm geçti bitti...

sana tavsiyem
1) Bağırsaklarını düzelt (bol bol yeşillik yiyerek doğal köy yoğurdu ama hamurlu vs şeylerden uzak dur yeme)
2) Yeşil çay tüket,bol bol su iç
3) forumdaki doğal besinleri incele
ve asla antibiyotiğe alışma kullanma o seni bitirir ve farkında olmazsın
NightAngel01
Mesajlar: 443
Kayıt: 20.01.2018 - 18:40
Şehir: Mersin
Hastalık Başlangıç Yılı: 2012

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen NightAngel01 »

Kardeşim ağrılar Bi nebze çekiliyor ağrı kesicilerle Felan bendr daimi idrar var dHa önce görüşmüştük galiba sık br daimi idrar daha kötü haline şükret banada ara ara dediğin ağrılar oluyor ama sürekli değil sabır biraz senin durum düzelebilir
akoray
Mesajlar: 365
Kayıt: 31.01.2018 - 20:48
Şehir: antalya
Hastalık Başlangıç Yılı: 2016
Yaş: 46

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen akoray »

Az önce bilgisayar bozuldu ve masraf çıktı. İş yok. Sağlık bozuk. Kötü kötü , Allah a inanmayan insanları kıskanmaya başladım. Keşke bu hastalık olmasa ve Allah sız olsa idim mutlu mesut yaşıyordum. Bazen böyle düşünüyorum
akoray
Mesajlar: 365
Kayıt: 31.01.2018 - 20:48
Şehir: antalya
Hastalık Başlangıç Yılı: 2016
Yaş: 46

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen akoray »

Buda saçma aslında . . Eeee ne mantıklı peki .
Cenesuyu
Mesajlar: 257
Kayıt: 02.03.2019 - 03:59
Şehir: izmir
Hastalık Başlangıç Yılı: 2017

Re: Yaşamaktan ümidi kesmek

Mesaj gönderen Cenesuyu »

Idrar sorunu olanlar yatmadan kizilay soda icin ve brokoli kuru yapin birde ayda bir karbonatli su icin saygilar
Cevapla